Από την αυλή του Γιώργου στο «χαρέμι» του Αλέξη

Και οι δυο προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα το «βαθύ», υπερψηφίζοντας τουλάχιστον το πρώτο Μνημόνιο. Και οι δύο επιθυμούν τώρα να βρουν πολιτική στέγη στην πλατεία Κουμουνδούρου. Ο λόγος για τη Λούκα Κατσέλη και τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, οι οποίες το τελευταίο διάστημα φλερτάρουν εντόνως με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι συζητήσεις βρίσκονται, σύμφωνα με πληροφορίες, σε προχωρημένο στάδιο, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας δεν βιάζεται, προκειμένου να μην προκληθούν κραδασμοί από τη σκληρή αντιμνημονιακή πτέρυγα του κόμματός του. Αλλωστε, οι δύο κυρίες είναι υποχρεωμένες, όσο η εκκρεμότητα παραμένει, να δίνουν τα διαπιστευτήριά τους προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στην περίπτωση της κυρίας Ξενογιαννακοπούλου η σταδιακή προσέγγιση ξεκίνησε με ένα άρθρο

στην «Αυγή».

Πλήρως συντεταγμένη στη γραμμή Τσίπρα -λες και το έγραψε ο ίδιος!-, εμφανίστηκε όχι μόνο πολύ σκληρή κατά της κυβέρνησης, αλλά χρησιμοποίησε εκφράσεις που χρησιμοποιεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στη ρητορική του. Χαρακτηριστικός είναι ο επίλογος του άρθρου: «Σήμερα απαιτείται εναλλακτική πρόταση και αλλαγή πολιτικής. Απαιτείται μακροπρόθεσμη στρατηγική εξόδου από την κρίση και σθεναρή διαπραγμάτευση τόσο για τη χώρα μας όσο και για τη συνολική ευρωπαϊκή προοπτική».

Για όσους δεν έχουν ασθενή μνήμη (αρκετοί εκ των οποίων και στον ΣΥΡΙΖΑ), πάντως, η κυρία Ξενογιαννακοπούλου ανήκε μέχρι πρότινος στην «αυλή» του Γιώργου Παπανδρέου, χειροκροτώντας όλες τις βασικές επιλογές του. Ανέκαθεν, άλλωστε, ήταν ευθυγραμμισμένη με την κομματική νομιμότητα στο ΠΑΣΟΚ.

Στενή συνεργάτης του Χρήστου Παπουτσή όταν ήταν στις Βρυξέλλες αλλά και στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας στη συνέχεια, θήτευσε γενική γραμματέας Εμπορίου όταν ο Ακης Τσοχατζόπουλος έγινε πανίσχυρος υπουργός Ανάπτυξης και μαζί με όλα τα στελέχη αυτής της πτέρυγας βρέθηκε στο πλευρό του Γ. Παπανδρέου. Οταν μάλιστα εκείνος αναδείχτηκε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τη διόρισε ευρωβουλευτή και λίγο αργότερα την έχρισε -προς γενική έκπληξη- γραμματέα του κόμματος. Αν και η θητεία της δεν κρίθηκε επιτυχής, μόλις το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην κυβέρνηση -κι ενώ είχε εκλεγεί βουλευτής στη Β' Αθηνών- τοποθετήθηκε στο υπουργείο Υγείας. Αλλά κι απ' αυτό δεν έφυγε ως επιτυχημένη. Ωστόσο, μετακινήθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών ως αναπληρωτής υπουργός με αρμοδιότητα στις ευρωπαϊκές σχέσεις. Αν και δηλαδή το αντικείμενό της είχε άμεση σχέση με τις συζητήσεις με τους δανειστές, η ίδια διακρίθηκε για την... απουσία της. Για την ακρίβεια, επιδιδόταν μόνο σε διαρκείς δηλώσεις υποστήριξης του κ. Παπανδρέου και των επιλογών του. «Τη διετία της πρωθυπουργίας είχε μπροστά του μία διπλή μάχη: να κρατήσει την Ελλάδα και να πείσει την Ε.Ε. ότι δεν είναι η χώρα το πρόβλημα της ευρωζώνης» έλεγε μέχρι και λίγο προτού αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ.

Στην «αυλή» του Γ. Παπανδρέου ανήκε και η Λούκα Κατσέλη, η οποία θα είχε προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές του Ιουνίου αν δεν συναντούσε την αντίδραση των άλλων στελεχών της Κοινωνικής Συμφωνίας. Οι επαφές της με τον κ. Τσίπρα έχουν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα δηλαδή από την κ. Ξενογιαννακοπούλου, με την οποία άλλωστε δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις παρά την κοινή προσήλωσή τους στον κ. Παπανδρέου.

Αν και τώρα η κυρία Κατσέλη διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για τους χαμηλούς μισθούς αλλά και για τη «θεσμοθέτηση μιας σειράς αντεργατικών ρυθμίσεων», στην τότε κυβέρνηση του Παπανδρέου είχε δώσει τα μνημονιακά διαπιστευτήριά της. «Δεν είναι καθόλου ντροπή, γιατί αυτό το παιδί δεν έχει μείωση μισθού, είναι ένα παιδί το οποίο έχει μηδέν εισόδημα. Οταν έχεις τόσο μεγάλο πρόβλημα ανεργίας, τα περισσότερα παιδιά θέλουν πρώτη επαγγελματική εμπειρία. Είναι ένας μισθός καθόλου ευκαταφρόνητος» έλεγε αναφερόμενη τότε στους μισθούς των 590 ευρώ για τους νέους εργαζομένους. Αλλωστε, πρόκειται για το πολιτικό πρόσωπο το οποίο -με συνεχιστή τον Α. Λοβέρδο- έκανε τότε τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, που κατέληξαν στην πλήρη ανατροπή τον εργασιακών σχέσεων. Δεν σταμάτησε μάλιστα να στηρίζει τη μνημονιακή της πολιτική, δηλώνοντας με κάθε ευκαιρία ότι «το πρώτο Μνημόνιο το ψήφισα και θα το ξαναψήφιζα και τώρα», διότι «εκείνο ήταν πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης», ενώ για το Μνημόνιο 2 «υπήρχε διαπραγματευτική ικανότητα». Επί της ουσίας, δηλαδή, έδωσε με τη σειρά της άλλοθι στον Γ. Παπανδρέου για την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ.

Η κυρία Κατσέλη εξακολουθεί να θεωρεί δεδομένο στις κατ' ιδίαν συζητήσεις της ότι σε μια μελλοντική «κυβέρνηση της Αριστεράς» η ίδια θα έχει καθοριστικό ρόλο στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής. Για τους γνωρίζοντες, βέβαια, αποτελεί ένα ερώτημα κατά πόσο θα είναι εφικτό για τον κ. Τσίπρα να εκπληρώσει, σε μια τέτοια περίπτωση, τις υποσχέσεις που μοιράζει αφειδώς σήμερα προς πάσα κατεύθυνση, μέσα κι έξω από το πολιτικό «χαρέμι» του.

Η υπουργός που έβλεπε υπονόμευση

Η κυρία Ξενογιαννακοπούλου κατά τη διάρκεια της θητείας της στο υπουργείο Εξωτερικών καλούσε τα κόμματα της αντιπολίτευσης (μεταξύ των οποίων και τον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο σήμερα προσχωρεί) «αντί να υπονομεύουν αυτή την προσπάθεια, να αποδεχτούν ότι η συναίνεση είναι αναγκαία σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, κατά την οποία τα άλλα κοινοβούλια καλούνται να πάρουν αποφάσεις για τη χώρα μας».

Μεσολαβητικό ρόλο για τη μετεγγραφή της στον ΣΥΡΙΖΑ λέγεται ότι έπαιξε ο επίσης πασοκογενής βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής. Το ενδιαφέρον τώρα στρέφεται στο αν η κυρία Ξενογιαννακοπούλου αποτελεί τον προπομπό για τη συνεργασία με την Κουμουνδούρου και του Χρήστου Παπουτσή μαζί με ομάδα άλλων «παπανδρεϊκών» στελεχών.

Η εμπνεύστρια του «λεφτά υπάρχουν»

Η πρόεδρος της Κοινωνικής Συμφωνίας, που στις εκλογές του Μαΐου πήρε σχεδόν μηδενικό ποσοστό, εκτός από πιστή υπηρέτης του πρώτου Μνημονίου, υπήρξε και ένας από τους βασικούς πυλώνες που υποστήριξε την πολιτική που έφερε τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Ως σκιώδης υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ μέχρι τις εκλογές του 2009, θεωρείται η βασική εμπνεύστρια του συνθήματος «λεφτά υπάρχουν», αν και εσχάτως επιχείρησε να το χρεώσει σε συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ. Το ίδιο σύνθημα,ωστόσο, αν και δεν το λέει ευθέως, έχει υιοθετήσει τώρα και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το τελευταίο διάστημα, πάντως, η κυρία Κατσέλη φέρεται να συνομιλεί τακτικά με τον κ. Τσίπρα και με τη βοήθεια του συζύγου της Γερ. Αρσένη να ενίσχυσε τη δικτύωσή του με αμερικανικά κέντρα αποφάσεων.