Η λιμοκτονία των Κούρδων της Συρίας, στόχος της ανθρωπιστικής κρίσης και της πολιτικής

Δίκτυο ελεύθερων ειδήσεων της Μεσοποταμίας

                                                                         Λεηλασία σιταριού στο Χαλέπι

Στη Συρία, ο πόλεμος εντείνεται και η ανθρωπιστική κρίση βαθαίνει.  Εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από την πείνα. Οι Κούρδοι έχουν στερηθεί της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ ένοπλες ομάδες που υποστηρίζονται από την Τουρκία και τη Δύση δεν διστάζουν να καταστρέψουν τα σιλό και να παρεμποδίζουν τις όποιες βοήθειες προς τον κουρδικό λαό. Εκδηλώνεται μεγάλος θυμός.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πέντε εκατομμύρια Σύροι θα χρειαστούν βοήθεια κατά τη διάρκεια των έξι πρώτων μηνών του 2013, με αποτέλεσμα ο ΟΗΕ να ζητήσει 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια για την αντιμετώπιση της βοήθειας προς τους Σύρους το 2013.

Η πλούσια και αποκλεισμένη περιοχή περιοχή των Κούρδων

Η Τουρκία και το ιρακινό Κουρδιστάν έχουν κλείσει τα σύνορα τους για τους Κούρδους της Συρίας, ενώ οι «αντάρτες» είναι ελεύθεροι να περάσουν στις τουρκικές συνοριακές διαβάσεις, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βάσεις οπισθοφυλακής για να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Μετά την εξέγερση που ξεκίνησε στα μέσα Μαρτίου 2011, οι Κούρδοι άρχισαν να εφαρμόσουν το σχέδιο τους για δημοκρατική αυτονομία, παραμένοντας έξω από αυτό το πόλεμο για την εξουσία. Αγνοούμενοι από τις δυτικές χώρες, οι Κούρδοι ήταν τα πρώτα θύματα του καθεστώτος Μπάαθ, στην εξουσία εδώ και σαράντα χρόνια. Θύμα της πολιτικής αραβοποίησης, η περιοχή τους στερήθηκε κάθε οικονομικής ανάπτυξης, για να μην αναφέρουμε την απαγόρευση της γλώσσας και τη στέρηση της συριακής ιθαγένειας σε 300.000 απάτριδες Κούρδους, ένα δικαίωμα που χορηγήθηκε μετά την εξέγερση.

Το συριακό Κουρδιστάν ή Δυτικό Κουρδιστάν είναι μια πλούσια γεωργική περιοχή χάρη ενός κλίματος ούτε πολύ ζεστού το καλοκαίρι, ούτε πολύ κρύου το χειμώνα. Οι ελιές της περιοχή του Αφρίν μπορούν να τροφοδοτήσουν όλη τη Συρία. Η περιοχή εξασφαλίζει την παραγωγή σιτάρι, καλαμπόκι, κριθάρι, ρεβίθια, λαχανικά, μπαχαρικά και ξυλο-κάρβουνο.

Η περιοχή είναι επίσης πλούσια σε νερά, πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Οι δύο ιστορικοί ποταμοί Τίγρης και Ευφράτης, διασχήζουν αυτό το τμήμα του Κουρδιστάν, ενώ τα πηγάδια πετρελαίου και φυσικού αερίου συγκεντρώνονται στην περιοχή της Jazeera.

Καταστροφική η οικονομική πολιτική

Όμως, οι Κούρδοι δεν μπορούν να επωφεληθούν από αυτούς τους πόρους, λόγω της διακριτικής πολιτικής του καθεστώτος Μπάαθ. Όλα τα πλούτη της κουρδικής περιοχής μεταφέρθηκαν σε πόλεις όπως τη Δαμασκό και το Χαλέπι για την εκμετάλλευση τους.

Η περιοχή στερείται, μεταξύ άλλων, εργοστασίων, διυλιστηρίων και πανεπιστήμιων, γεγονός που ώθησε τους Κούρδους σε μαζική μετανάστευση στο πλαίσιο της πολιτικής του «Αραβικού Ζωναριού», που εφαρμόστηκε από το 1962, για να εκδιώξουν το σύνολο του κουρδικού πληθυσμού της περιοχή Jazeera (Cîzre στα κουρδικά) κατά μήκος των τουρκικών συνόρων και να τον αντικαταστήσει με Άραβες.

Αντιμέτωποι με συγκρούσεις που τροφοδοτούνται από ξένες επεμβάσεις, οι Κούρδοι έχουν δημιουργήσει λαϊκά συμβούλια και επιτροπές για να οργανώσουν το μέλλον και την κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού. Παρά το εμπάργκο και τις σχεδιαζόμενες επιθέσεις, ενορχηστρωμένες από τη Τουρκία, οι Κούρδοι έχουν επιταχύνει τις παράλληλες δομές, με τη δημιουργία συνεταιρισμών στα χωριά, παραδίνοντας ήδη κάποια τρακτέρ για κοινή χρήση και με τη διαχείριση των αρτοποιών για μια πιο δίκαιη κατανομή.

Η λιμοκτονία των Κούρδων είναι μια σκόπιμη πολιτική

Ωστόσο, τα μέσα είναι περιορισμένα, ακόμη και αν αυτή η περιοχή βρίσκεται σε πλεονεκτικότερη θέση από τα άλλα μέρη της Συρίας, λόγω της αυτο-διακυβέρνησης. 

Η διεθνής βοήθεια δεν φτάνει στην κουρδική περιοχή. Κατά κύριο λόγο προορίζεται για τους κατοίκους της Ντεραά, Χομς και Χάμα. 

Οι Κούρδοι οργανώνουν οι ίδιοι την ανθρωπιστική βοήθεια χάρη στους αδελφούς τους στο ιρακινό Κουρδιστάν και το Κουρδιστάν της Τουρκίας. Η λιμοκτονία του πληθυσμού αποτελεί μια σκόπιμη πολιτική για να επιδεινωθεί η κατάσταση, προκειμένου να αλλάξουν τις πολιτικές κατευθύνσεις του κουρδικού πληθυσμού.

  

Εκτός από το εμπόδιο των κλειστών συνόρων, οι επιθέσεις των «ανταρτών» ενάντια σε αυτές τις βασικές ανάγκες έχουν αυξηθεί. Στις 20 Δεκεμβρίου στην Ανίσα, μεταξύ της Ράκα και της κουρδικής περιοχής, ένοπλες ομάδες σταμάτησαν και άδειασαν 70 οχήματα που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια για τους Κούρδους.

Λεηλασίες από τις ένοπλες ομάδες

Ληστείες, επιθέσεις και λεηλασίες σε σιλό και φούρνους πολλαπλασιάστηκαν.

Για ορισμένες ομάδες που ξεκινήσαν πρόσφατα επιθέσεις εναντίον των Κούρδων στο Ρας αλ-Αιν (Σερεκανιγιέ στα κουρδικά), οι λεηλασίες και ληστείες  ήταν νομιμοποιημένες. Πρόκειται γι 'αυτούς για λάφυρα πολέμου. Εκτός από τα εγκλήματα πολέμου και απαγωγές αμάχων, ορισμένες ομάδες που σχετίζονται με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (SLA) συμμετέχουν σε αυτές τις υποτιμητικές δραστηριότητες, συμπεριφέρονται όπως ο «στρατός του Χαραμή».

Η Δύση είναι επίσης υπεύθυνη για την ανθρωπιστική κρίση

Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός (SFA) δεν αποτελείται από ένα ενιαίο μπλοκ. Μερικές ομάδες που συνδέονται με το SFA, καθώς και ομάδες σαλαφιστών χειραγωγούνται, διεισδύουν, πληρώνονται, και οπλίζονται από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Παρά τις προσπάθειες για να αναδιοργανωθεί αυτός ο στρατός για να είναι αξιόπιστος και νομιμοποιημένος στα μάτια της κοινής γνώμης, τα πράγματα λειτουργούν διαφορετικά στο έδαφος. 

Οι δυτικές χώρες, η Τουρκία και οι μοναρχίες του Κόλπου έχουν η καθεμία χωριστές «ομάδες» να υποστηρίξουν.

Καμία από αυτές τις ομάδες που υποστηρίζονται από αυτές τις χώρες μιλούν για δημοκρατία ως στόχο, ενώ οι δυτικές κυβερνήσεις και τα μέσα ενημέρωσης τροφοδοτούν τον πόλεμο για την πτώση του καθεστώτος.

Το μέλλον της Μέσης Ανατολής παίζεται στη Συρία

Η γνήσια δημοκρατία και ένα ελεύθερο μέλλον με ειρήνη βρίσκονται μακριά από το κύριο μέλημά τους, αλλά αποτελούν τις κύριες αιτίες της ανθρωπιστικής κρίσης, με την υποστήριξη των «μικρών στρατών» τους, οι οποίοι ντροπιάζουν την ανθρωπότητα κάτω από το πρόσχημα της πάλης για δημοκρατικό κράτος. 

Ένας πόλεμος για την εξουσία διεξάγεται στη Συρία. Ένας εγκληματικός και άγριος πόλεμος που διεξάγεται μεταξύ των περιφερειακών και παγκόσμιων δυνάμεων. Ακόμα και αν ο πόλεμος διεξάγεται από «εσωτερικές» δυνάμεις, πρόκειται για ξένη επέμβαση, επειδή είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη, καθώς και η Τουρκία και οι μοναρχίες του Κόλπου, που υποστηρίζουν, χρηματοδοτούν και οπλίζουν τους «αντάρτες».

Το Ιράν, η Ρωσία και η Κίνα εμπλέκονται επίσης σε αυτόν τον πόλεμο, κάνοντας μπλοκ ενώπιον της Δύσης.

Ωστόσο, υπάρχει μια δυναμική στο εσωτερικό της χώρας που μάχεται για τη δημοκρατία και την αδελφοσύνη μεταξύ των λαών, ακόμα και αν αγνοείται από το ευρύτερο κοινό. 

Το απροσδόκητο και δυνατό ξύπνημα των Κούρδων της Συρίας ήδη επιβάλλεται για να αλλάξει αυτή τη διαδικασία προς όφελος των λαών.

Το μέλλον της Μέσης Ανατολής παίζεται στη Συρία. Αυτό που είναι σίγουρο: ο στρατιωτικός και ο διπλωματικός πόλεμοι θα ενταθούν το 2013.