Γιατί κέρδισε ο Ομπάμα

Η δραματική επανεκλογή του προέδρου Ομπάμα δεν ήταν ένα σημάδι ότι ένα διαιρεμένο έθνος ενώθηκε τελικά την ημέρα των εκλογών. Αλλά ήταν μια ισχυρή ένδειξη των οικονομικών πολιτικών, σχετικά με την αύξηση των θέσεων εργασίας, τη μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης, την αύξηση των φόρων και την ισορροπημένη μείωση του ελλείμματος  -αλλά και των μετριοπαθών πολιτικών για τη μετανάστευση, την άμβλωση και το γάμο των ομοφυλόφιλων. Ήταν μια αποκήρυξη της εποχής Ρέιγκαν με τα κλισέ περί φοροαπαλλαγών και διάχυσης του πλούτου προς τη βάση και των πολιτικών φόβου, της μισαλλοδοξίας και της παραπληροφόρησης.

Η νίκη του προέδρου εξαρτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις Μεσοδυτικές πολιτείες όπως το Οχάιο, όπου το σχέδιο διάσωσης των αυτοκινητοβιομηχανιών -που ο στήριξε  ο Ομπάμα και στο οποίο

αντιτέθηκε ο Ρόμνεϊ- αποδείχθηκε πολύ δημοφιλές, για τον απλό λόγο ότι λειτούργησε.

Γενικότερα, οι ψηφοφόροι της περιοχής φαίνεται να εγκρίνουν το επιχείρημα του προέδρου ότι η κυβέρνηση έχει ένα σημαντικό ρόλο στη δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και την ενίσχυση της οικονομίας. Απέρριψαν τη θέση του Ρόμνεϊ ότι η Ουάσιγκτον θα πρέπει απλά να μείνει έξω από αυτά τα θέματα και να αφήσει την ελεύθερη αγορά να λειτουργεί κατά βούληση. Η ύστατη προσπάθεια των Ρεπουμπλικάνων να «κλέψουν» την Πενσυλβάνια, τονίζοντας την ανεργία, απέτυχε. Οι ψηφοφόροι που θεωρούσαν την ανεργία μείζον θέμα ψήφισαν κυρίως Ομπάμα.

Ο Ρόμνεϊ, όπως αποδεικνύεται, πήρε μια μοιραία απόφαση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, να ακολουθήσει μια σκληρή γραμμή σχετικά με τη μετανάστευση, η οποία του χάρισε μια ηχηρή απόρριψη από τους Λατίνους. Υιοθετώντας μια ανάλγητη θέση, ότι οι παράνομοι μετανάστες θα μπορούσαν να εξαναγκάζονται σε «αυτο-απέλαση» και επαινώντας το σκληρό νόμο για τη μετανάστευση στην Αριζόνα, ο Ρόμνεϊ έστρωσε ένα πολύ δύσκολο δρόμο στη Φλόριντα και σε πολλές ακόμα σημαντικές πολιτείες. Μόνο το ένα τρίτο των ψηφοφόρων συμφώνησε ότι όλοι οι παράνομοι μετανάστες θα πρέπει να απελαθούν, ενώ τα δύο τρίτα ενέκριναν κάποιο τρόπο για νόμιμη παραμονή και ιθαγένεια. Η Ρεπουμπλικανική προσέγγιση, εφόσον δεν διορθωθεί, θα τους κοστίσει ακριβά στο μέλλον.
Παρόλα αυτά, η νίκη του Ομπάμα δεν δείχνει μια ενωμένη χώρα. Οι πλουσιότεροι Αμερικανοί υποστήριξαν τον Ρόμνεϊ , ενώ οι φτωχότεροι Αμερικανοί ψήφισαν τον Ομπάμα. Παρέμειναν επίσης σαφείς διαχωρισμοί μεταξύ των ψηφοφόρων με βάση το φύλο, την ηλικία, τη φυλή και τη θρησκεία.

Οι Αφρο-Αμερικανοί και οι Ισπανοί υποστήριξαν με συντριπτική πλειοψηφία τον  Ομπάμα. Οι λευκοί άνδρες ψήφισαν Ρόμνεϊ: κέρδισε ανάμεσα σε όσους ήταν ενάντιοι στους γάμους ομοφυλόφιλων, ήθελαν να θέσει εκτός νόμου τις αμβλώσεις, ή ήταν υπέρ της μαζικής απέλασης των παράνομων μεταναστών. Καμία από αυτές τις θέσεις δεν αποτελεί πλέον πλειοψηφία σε αυτή τη χώρα.
Η στρατηγική Ρόμνεϊ να κατηγορεί τον Ομπάμα για σχεδόν τα πάντα, διασφαλίζοντας παράλληλα τους Αμερικανούς ότι είχε ένα σχέδιο για τη μείωση του ελλείμματος, χωρίς αύξηση των φόρων, ή κάνοντας σημαντικές περικοπές στο πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης απλά δεν λειτούργησε.

Μια ισχυρή πλειοψηφία των ψηφοφόρων δήλωσε ότι φταίει ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους για την κατάσταση της οικονομίας και όχι ο Ομπάμα. Και οι ψηφοφόροι έδωσαν μεγαλύτερη σημασία στην οικονομική ανάλυση από ό,τι περίμενε ο Ρόμνεϊ. Εκείνοι που πιστεύουν ότι η αγορά κατοικίας και η ανεργία ήταν τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας δήλωσαν ότι ψήφισαν Ομπάμα. Αυτοί που ανησυχούν για τους φόρους ψήφισαν σε μεγάλο βαθμό Ρόμνεϊ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 60% των ψηφοφόρων δήλωσαν ότι οι φόροι θα πρέπει να αυξηθούν είτε για τους πλούσιους είτε για όλους. Μόνο το 35% είπε ότι δεν πρέπει να επιβληθούν σε όλους: αυτή η ομάδα, φυσικά, πήγε σε μεγάλο βαθμό στον Ρόμνεϊ. Το εκλογικό αποτέλεσμα κατέστησε σαφές ότι οι Αμερικανοί ήταν δυσαρεστημένοι με το οικονομικό status quo και σημαντικός αριθμός ψηφοφόρων δήλωσε ότι η οικονομία χειροτερεύει. Αλλά ο Ρόμνεϊ δεν φαίνεται να έπεισε τους ψηφοφόρους ότι το έλλειμμα ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα. Μόνο ένας στους 10 ψηφοφόρους θεώρησε  ότι το έλλειμμα ήταν το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Οι Ρεπουμπλικάνοι θα έπρεπε να είναι απογοητευμένοι από τα αποτελέσματα της αδυσώπητης επίθεσής τους στην μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης του  Ομπάμα. Μόνο περίπου το ένα τέταρτο των Αμερικανών δήλωσε ότι θα πρέπει να καταργηθεί στο σύνολό του.

Όσοι ήταν άνετοι με την δεξιά ροπή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (όπως μετράται με τη διάθεσή τους ως προς το Κόμμα του Τσαγιού) ψήφισαν σε μεγάλο βαθμό Ρόμνεϊ. Αλλά η νίκη του Κρίστοφερ Μέρφι έναντι της Λίντα ΜακΜάχον στον αγώνα για τη Γερουσία στο Κονέκτικατ, η ήττα του Τζο Ντόνελι έναντι του Ρίτσαρντ Μούρντοκ για τη Γερουσία στην Ιντιάνα και η ήττα της Κλερ Μακ            Κάσκιλ έναντι του Τοντ Έικιν στο Μισούρι, έδειξαν το τίμημα που οι Ρεπουμπλικάνοι πληρώνουν επειδή έβαλαν «περιθωριακούς» υποψηφίους σε βασικές θέσεις.

Οι δημοσκοπήσεις ήταν ενθαρρυντικές ως προς τα αποτελέσματα που έδειξαν ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι η έκτρωση πρέπει να είναι νόμιμη και ότι το ήμισυ των Αμερικανών λένε τώρα ότι οι πολιτείες θα πρέπει να αναγνωρίζουν τους γάμους των ομοφυλόφιλων. Το ότι στις εκλογές ψήφισε ένας σχετικά μικρός αριθμός ψηφοφόρων σε ένα σχετικά μικρό αριθμό πολιτειών δεν είναι θετικά στοιχεία για ένα εθνικό εκλογικό σύστημα που είναι τόσο εξαρτημένο από την κακή λειτουργία και την κακή διαχείριση των συστημάτων ψηφοφορίας σε όλη τη χώρα. Οι καθυστερήσεις και οι βλάβες στα μηχανήματα ψηφοφορίας ήταν ασυγχώρητα.