«Τα παιδία παίζει» με την Ελλάδα

«Σπασίκλες» μαθητές με δύο και τρία μεταπτυχιακά, απολιτίκ με προτεσταντική σκέψη και σχεδόν καλογερίστικη ζωή, εργασιομανείς και με λογική λογιστή.

Κάπου 400 τέτοιοι τύποι, απεσταλμένοι της τρόικας, στελεχώνουν τα λεγόμενα τεχνικά κλιμάκια, που κινούνται από υπουργείο σε υπουργείο στην Αθήνα και «μετρούν» με το υποδεκάμετρο στο χέρι έσοδα - έξοδα με ζήλο λογιστή.

Ενας τέτοιος, 35άρης ρουμανικής καταγωγής, άφησε άναυδους τους Ελληνες συνομιλητές του αναπτύσσοντας μια... τετράγωνη λογική για εκκένωση των μικρών νησιών που έχουν λιγότερους από 150 κατοίκους, ώστε να σταματήσουν οι επιδοτήσεις για τις άγονες γραμμές.

Κάπως έτσι διατυπώνονται και σκέψεις για πώληση βραχονησίδων, για κατάργηση επιδομάτων σε αναπήρους, για ιδιωτικοποίηση μουσείων και άλλα τινά και «παγώνουν» τους Ελληνες συναδέλφους τους.

Φιλόδοξοι, άτεγκτοι, βλέπουν μόνο νούμερα και έτσι συντάσσουν τις εκθέσεις. Ετσι σκέφτονται και έτσι ενεργούν, έχοντας μπροστά τους μόνο αριθμούς.

Μπερδεμένοι και χαμένοι στα νούμερα, μόλις και μετά βίας είναι σε θέση να ξεχωρίσουν μια χώρα

από τα λογιστικά βιβλία μιας εταιρείας και να μη συμπεριλάβουν και την Ακρόπολη στη στήλη με την ένδειξη «Ενεργητικό».

«Παιδιά» ενός άλλου κόσμου, χωρίς ίχνος ιστορικής μνήμης και ευρωπαϊκού πολιτισμού, αποκομμένοι από την πολιτική σκέψη και ανάλυση και την κοινωνική ευρωπαϊκή κουλτούρα.

Στη Γερμανία συνήθως καταφέρονται κατά των καθηγητών, λέγοντας ότι αρκούν δύο ή τρεις για να καταστρέψουν την οικονομία.

Αλλά δεν έχουν ιδέα από 400 νεαρούς τεχνοκράτες, που είναι σε θέση να προτείνουν ακόμη και οριστική και «αποτελεσματική» λύση του συνταξιοδοτικού, εάν τα νούμερα δεν βγαίνουν αλλιώς...

Είναι αυτοΙ, οι γνήσιοι λογιστές, που πάντα θεωρούν ότι οι αριθμοί οδηγούν τη σωστή σκέψη και υποδεικνύουν την ίδια συνταγή για όλους, Αφρικανούς, Ασιάτες και Ευρωπαίους.

Στη θέση τους πριν από μια εικοσαετία ήταν τα σημερινά αφεντικά τους, Τόμσεν, Μορς και Μαζούχ, επικεφαλής της τρόικας που και αυτοί ξεκίνησαν σαν «εραστές» των αριθμών και τώρα δέχονται ως φυσιολογικές και λογικές τις εκθέσεις των «μικρών».

Μια «σκυταλοδρομία», δηλαδή, λογιστών και εμπειρογνωμόνων που αν δεν σπάσει, μπορεί να τινάξει στον αέρα όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Και όλα αυτά, γιατί οι πολιτικοί της Ευρώπης δεν ακολουθούν αυτό που έλεγε ο Κλεμανσό για τον πόλεμο και τους στρατηγούς πως η οικονομία και η κοινωνική συνοχή είναι σοβαρά πράγματα, για να αφήσουμε να τα χειριστούν κάποια φιλόδοξα παιδιά που λέγονται εμπειρογνώμονες, αλλά έμειναν απλώς λογιστές...

Αντώνης Δαλίπης