Νικήσαμε! Θα ξανανικήσουμε

Η επέτειος του ΟΧΙ είναι η πιο γλυκιά ημέρα του 20ού αιώνα που έχουν ζήσει άνθρωποι, προχωρημένης ηλικίας, και μπορούν να μας την αφηγηθούν από πρώτο χέρι. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι ήταν περίλαμπροι και νικηφόροι, αλλά δεν ζουν πλέον άνθρωποι που να έχουν βιώσει πώς ήταν να είσαι Ελληνας εκείνη την εποχή.

Η 28η Οκτωβρίου 1940 συνδέεται με μια απρόσμενη για την παγκόσμια κοινότητα νίκη απέναντι σε αριθμητικά υπέρτερη δύναμη. Το «απρόσμενο», ωστόσο, για τους άλλους αποτελεί διαχρονική εμπειρία για τον Ελληνισμό.

Είναι αλήθεια ότι στην πολυχιλιετή περιπέτεια του έθνους μας ουδέποτε ευνοηθήκαμε από τους

αριθμούς.

Ουδέποτε φοβηθήκαμε τους αριθμούς ή στηρίξαμε τις στρατηγικές αποφάσεις μας σε αυτούς. Από τα Μηδικά μέχρι το 1821 κι από τον Γρανικό μέχρι τις Θερμοπύλες και την Πύλη του Ρωμανού οι Ελληνες είχαν ως βασικό αξιολογικό κριτήριο το πρέπον. Οχι το φαινομενικά εφικτό. Η ακτινοβολία του πολιτισμού μας οφείλεται εν πολλοίς σ' αυτή την παράδοξη (για τα σημερινά δεδομένα) μέθοδο λήψης αποφάσεων.

Η υπεράσπιση βωμών και εστιών και η μέχρι τελευταίας ρανίδος μάχη για την προστασία του τρόπου ζωής μας ήταν το αίτιο που δοξάζονται για πάντα και πολλές από τις πιο συντριπτικές ήττες μας. Αν είχαμε δομήσει τον συλλογικό βίο μας με την γκρίζα λογική του λογιστή, θα είχε πολύ μικρότερο αντίκτυπο στις ψυχές των ανθρώπων το άκουσμα της λέξης «Ελλάς».

Αυτό ουδέποτε πρέπει να το ξεχνάμε και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το υποτιμούμε. Πολλές από τις νίκες μας βρίσκονταν ένα χιλιοστό πιο μακριά από την έσχατη απελπισία και ο Ελληνας πολεμιστής κατόρθωσε να συγκλονίσει τον κόσμο ολόκληρο διαβαίνοντας αυτό το ψυχολογικό σύνορο.

Σήμερα η μάχη είναι βουβή και ο εχθρός σχεδόν αόρατος. Παρά ταύτα, οι απαιτήσεις του δεν διαφέρουν από εκείνες του Δαρείου, του Μωάμεθ Β΄ και του Χίτλερ. Ζητεί γην και ύδωρ και ραγδαία (επί τα χείρω) μεταβολή του τρόπου ζωής μας. Θέλει να μας αλλάξει εσωτερικά και εξωτερικά. Διατάσσει να χάσουμε τον υπερβατικό τρόπο σκέψης μας και να... συντονιστούμε με τα κελεύσματά του.

Πρώτα μας γονάτισε ψυχολογικά, αποκόπτοντας τις ρίζες μας στο άφθαρτο παρελθόν και βρομίζοντας τον νου μας με τη λατρεία της βαρείας ύλης. Υστερα αφαίρεσε την ύλη, επιδιώκοντας να παραδοθούμε ολοκληρωτικά.

Παλιά τα κόλπα και συχνά λειτουργούν. Το Γένος μας, όμως, έχει το τσαγανό και την ιδιαιτερότητα να νικάει όταν όλα δείχνουν σίγουρη την ήττα. Αρκεί να είναι ενωμένο και να διαθέτει ακέραιη, στιβαρή, εμπνευσμένη και ικανή ηγεσία. Τότε ξεπερνάει εύκολα τα εμπόδια των αριθμών και κατορθώνει το ακατόρθωτο.

Θα ξανανικήσουμε!