Πλέρια δημοκρατία της πλερέζας

Προσοχή! Η είδηση είναι σοβαρή και αφορά μία από τις πιο κωμικοτραγικές ιδεολογίες του κόσμου: τον κομμουνισμό. Το κωμικό του πράγματος καθίσταται φως φανάρι όταν διαβάζεις τις ερυθρές αρλούμπες. Το τραγικόν -και απολύτως μακάβριο- φαίνεται όταν μερικοί αποπειρώνται να υλοποιήσουν, ως «λαϊκή εξουσία» (δηλαδή καραχουντάρα), τις μαρξικές μπούρδες και, μέχρι να βρουν την ιδανική συνταγή χρεοκοπίας, τους ξεφεύγουν εκατομμύρια πτώματα.

Και τώρα, έπειτα από τον απαραίτητο πρόλογο, η σχεδόν απίστευτη είδηση: Ο υφυπουργός στρατού της Β. Κορέας Κιμ Τσολ εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι επειδή, αντί να τραβάει τις κοτσίδες

του για τον θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ, του κληρονομικού ηγέτη του κομμουνιστικού «παραδείσου», εκείνος τα έτσουζε και συνεπώς είχε «απρεπή» συμπεριφορά. Στα σχετικά τηλεγραφήματα των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων δεν γίνεται λόγος για το ποτό που προτιμούσε ο εκτελεσθείς υφυπουργός. Ούτε για τα συνοδευτικά. Αν έπινε κονιάκ και το συνόδευε με κόλλυβα, παξιμαδάκια και πένθιμα τσουρεκάκια, ίσως να την είχε βγάλει καθαρή. Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι το είχε ρίξει στα κοκτέιλ και τα σφηνάκια. Εξ ου και το πιστόλιασμα...

Περι-SOS

Ως ήταν αναμενόμενο, η ελληνόφωνη Αριστερά δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με αυτή τη συνηθισμένη πτυχή της βορειοκορεατικής καθημερινότητας. Με τέτοια θα ασχολούνται, μωρέ; Αν Λουξεμβούργιος ματατζής κεράσει χαλασμένο εκλέρ Ταλιμπάν που τον σημάδευε με μπαζούκας, τότε θα αφιερώνονταν τουλάχιστον 25 εκατομμύρια λέξεις σε άρθρα και αναλύσεις για το καλπάζον φαινόμενο της αστυνομικής αυθαιρεσίας και την άνοδο της Ακρας Δεξιάς στα σώματα ασφαλείας.

Οι τηλεοράσεις θα έπαιζαν ξανά και ξανά και βίρα μάινα τα πλάνα με το κέρασμα του χαλασμένου εκλέρ και θα φιλοξενούνταν συνεντεύξεις με όλους του ζαχαροπλάστες του πλανήτη - απ’ τα νησιά Φίτζι ως το Κεμπέκ κι από τη Γη του Πυρός ως την έρημο Τονγκούσκα.

Ομως η εκτέλεση ενός υφυπουργού Στρατού επειδή δεν την... είδε «τεθλιμμένος συγγενής» ένεκα του θανάτου κάποιου «μεγάλου πατερούλη» περνάει στα ψιλά. Χαλάει τη μόστρα του αριστερού «ανθρωπισμού» και της αβρότητας της «ταξικής πάλης».

Ηθικόν δίδαγμα: Αν γίνονται τέτοια στη Βόρεια Κορέα, που οι κομμουνιστές έχουν βαρεθεί να κυβερνούν, φανταστείτε πόσο θα πνιγεί το δαμάλι στο αίμα, αν στην Ελλαδίτσα μπατάρει το καράβι και γείρει πολύ αριστερά (ήτοι ως τον Περισσό). Ούτε στον εχθρό σας...

Παναγιώτης Λιάκος