Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ (στον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή)

«Για έναν Μαρξιστή δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επανάσταση είναι αδύνατον να γίνει, χωρίς επαναστατική κατάσταση, μα κάθε επαναστατική κατάσταση δεν οδηγεί σε επανάσταση».

Β.Ι.Λένιν, «Η χρεωκοπία της Β’ Διεθνούς».

Είναι ένα ερώτημα κατά πόσον υπάρχουν, και πολύ περισσότερο θα μείνουν, Μαρξιστές στον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα ακόμα ερώτημα, είναι εάν υπάρχει «επαναστατική κατάσταση» στην Ελλάδα, αν και όλα δείχνουν ότι οι «επαναστατικές συνθήκες», έτσι όπως έχουν οριστεί από την επιστήμη της πολιτικής φιλοσοφίας, διαμορφώνονται, και δεν αποκλείεται να υπάρξουν. Άλλωστε, ο οικονομικός νέο-φιλελευθερισμός κάνει τα πάντα για να τις δημιουργήσει. Το εάν, βέβαια, η «επαναστατική

κατάσταση» στην Ελλάδα οδηγεί αναπόφευκτα σε επανάσταση, και μάλιστα σε επανάσταση βαθιάς αλλαγής του ίδιου του οικονομικο-πολιτικού συστήματος, είναι άλλο θέμα. Το μόνο που μπορεί να διαπιστώσει κανείς σήμερα είναι τα μεγάλα σκαμπανεβάσματα στις λαϊκές διαθέσεις και διαμαρτυρίες. Άλλοτε ανεβαίνουν κατακόρυφα, και άλλοτε πέφτουν στο ναδίρ, με αποτέλεσμα να εκδηλώνεται κλίμα άκρατης απαισιοδοξίας, ιδιαίτερα στην Αριστερά, η οποία έτσι όπως έχει «εκπαιδευτεί» από την κομματική Σχολή του «Ιστορικού Υλισμού», περιμένει από στιγμή σε στιγμή την επίθεση στα Χειμερινά Ανάκτορα. Ωστόσο, το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το καλύτερο για την Αριστερά πάντως, θα ήταν να είναι προετοιμασμένη για «Μαραθώνιο», παρά για «κατοστάρι» στη «μεγάλη πορεία» προς τα Χειμερινά Ανάκτορα.

Κυβέρνηση Κερένσκι;

Φαίνεται ότι κάποιοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, όλα αυτά τα βλέπουν, τα έχουν κατανοήσει, και μάλλον ετοιμάζονται να γίνουν μια νέα –αλα ελληνικά- σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Κερένσκι. Για να το ελληνοποιήσουμε, είναι αυτό που καταλογίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι θα γίνει ένα νέο-ΠΑΣΟΚ. Προς το παρόν, τίποτε δεν έχει κριθεί απόλυτα όσον αφορά τον προσανατολισμό που θα πάρει το πολυτασικό αυτό «κόμμα» (;).

Κάθε μέρα που περνά όμως, τόσο με τις στελεχώσεις των κρίσιμων τομέων (π.χ. οικονομική πολιτική, σύμβουλοι Τσίπρα, κ.λ.π.) όσο και με τις πολιτικές τοποθετήσεις Τσίπρα, γίνεται ολοένα σαφέστερο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως εναλλακτική λύση εξουσίας. Δηλαδή, δύναμη διαχείρισης και όχι διαμαρτυρίας, όπως ήταν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά η επόμενη κυβέρνηση. Και στο πλαίσιο αυτό βάζει όλο και πιο πολύ νερό στο κρασί της επαναστατικής φρασεολογίας του.

Να σημειωθεί ότι δεν είναι λίγοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι βλέπουν το συγκεκριμένο κόμμα να λειτουργεί ως «ατμομηχανή» μιας «νέας αστικής επανάστασης», που για πολλούς έχει ανάγκη σήμερα η Ελλάδα. Κρατήστε την αυτή την άποψη. Κυκλοφορεί πολύ, και θα «φορεθεί» ακόμα περισσότερο. Εξάλλου, ίσως αποδειχτεί ότι έχει βάση.

ΠΑΣΟΚικός εσοδισμός

Πρόσφατα, έπεσα από τα σύννεφα, όταν πρόσωπο το οποίο γνώριζα επί σειρά ετών και ήξερα ότι ήταν σύμβουλος πρωτοκλασάτων υπουργών του ΠΑΣΟΚ ήδη από τη δεκαετία του 1990, τώρα έχει περάσει στον ΣΥΡΙΖΑ, ως σύμβουλος στελέχους του «κόμματος». Τι θέλω να πω με αυτό; Στην πραγματικότητα, η «διείσδυση» του γνωστού ανέκαθεν για τις επιτυχημένες πρακτικές «εισοδισμού» του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι πολύ πιο μεγάλη από όσο νομίζουν οι περισσότεροι.

Βεβαίως, είναι άγνωστο εάν η μάχη έχει ήδη κριθεί στο εσωτερικό του κόμματος ή αυτή βρίσκεται μπροστά μας. Και, πολύ περισσότερο, τι θα συμβεί εάν λάβει ακραίες διαστάσεις; Θα μπεί στη γωνία, αλλά θα παραμείνει στο κόμμα, η σημερινή «αριστερή τάση» του; Θα αποχωρήσει και θα υπάρξει μια διάσπαση, που πάντως μόνον την τάση του «εισοδιστικού» ΠΑΣΟΚ θα ευνοήσει; ϊδωμεν…

Μάχη σοσιαλδημοκρατών-λενινιστών

Κοινή πεποίθηση, εντός των «αριστερών τάσεων» στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι θα πρέπει να δοθεί μάχη ούτως ώστε να μην πάρουν το κόμμα στα χέρια τους οι πρώην ΠΑΣΟΚοι. Δεν είναι άλλωστε, λίγοι εκείνοι που επαναλαμβάνουν τη φράση «ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα». Εννοώντας έτσι, πως όταν αυτοί έφτιαχναν τον ΣΥΡΙΖΑ, οι ΠΑΣΟΚοι απλά γεύονταν τα οφέλη του «συστήματος ΠΑΣΟΚ» τις τελευταίες τριακονταετίας.

Ανεξαρτήτως όμως, του τι επιθυμούν οι «αριστεροί», γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ (η βάση του κυρίως, αλλά και στελέχη του μηχανισμού του) πάει μαζικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον καλεί να αλλάξει, και να μετατραπεί σε ένα «ριζοσπαστικό» (;) κόμμα εξουσίας. Από μόνο του αυτό το ρεύμα, μπορεί να αποδειχτεί ότι είναι σε θέση να αλλάξει τα πάντα σε αυτό το κόμμα. Και να το πάει προς σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση. Εκτός κι’αν, κατά τη «μπολσεβίκικη» τακτική, αυτές οι μάζες «καθοδηγηθούν» προς αριστερή-ριζοσπαστική κατεύθυνση. Γι΄αυτό όμως, χρειάζεται ένας Λένιν, έστω αλα ελληνικά, στις σημερινές συνθήκες. Και παρότι θα το θέλαμε να παίζει αυτό το ρόλο ο Τσίπρας, κάτι τέτοιο είναι κομματάκι δύσκολο.

Στο άμεσο μέλλον, πιθανότατα στα αμέσως επόμενα χρόνια, το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα θα αλλάξει ολότελα. Αναμφισβήτητα θα αλλάξει και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και όλα τα υπόλοιπα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ ήδη γκρεμίζεται, το μέλλον της ΝΔ είναι έωλο, ενώ και τα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα θα τύχουν ριζικών μετασχηματισμών, ίσως και διάλυσης, ενώ πολύ πιθανώς θα δημιουργηθούν καινούργιοι χώροι. Όμως, πρέπει να θεωρείται βέβαιον, πως ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε και κανείς άλλος πολιτικός χώρος, γνωρίζει σε τι τελικώς θα εξελιχθεί.

Όπως και να’χει, ένα από τα κόμματα που το αφορούν άμεσα οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι το ΚΚΕ. Μόνον, που εάν δεν αλλάξει ολότελα η ηγεσία του και η πολιτική του, όχι μόνον δεν θα κερδίσει τίποτε από τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντίθετα θα εξαφανιστεί. Και με απόψεις όπως αυτές που αναπαράγουν «παραδοσιακά» πρωτοκλασάτα στελέχη του ΚΚΕ, ότι δηλαδή «δεν πειράζει ακόμα κι’ αν μείνουμε εκτός Βουλής, εμείς θα αναγεννηθούμε και θα είμαστε οι πραγματικοί επαναστάτες», μάλλον το ΚΚΕ έτσι όπως είναι σήμερα η ηγετική του ομάδα, δεν έχει και πολύ μέλλον.

Le Canard