Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Στο Μέγαρο Μαξίμου…κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου


H αρχική αισιοδοξία μετατρέπεται σταδιακά σε …κατάθλιψη. Με τη συμπλήρωση περίπου 100 ημερών του Αντώνη Σαμαρά στο τιμόνι της χώρας, το κυβερνητικό καράβι είναι έτοιμο να πέσει σε ξέρα.
Η φουρτούνα μεγάλη και το πλήρωμα φαίνεται ότι δεν είχε υπολογίσει εξ αρχής τις δυσκολίες του ταξιδιού για να κλείσει το πακέτο των μέτρων, ύψους 11,5 δισ. ευρώ.
Κανείς όμως δεν μπορεί να μιλήσει για πορεία σε αχαρτογράφητα νερά. Στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζανε από την πρώτη ημέρα τις δυσκολίες που υπήρχαν για να κλειδώσει το πακέτο.
Τα μέτρα εξάλλου είχαν συζητηθεί επί πρωθυπουργίας Λουκά Παπαδήμου και αυτό όφειλε ο Πρωθυπουργός και η ηγετική του ομάδα να το κάνει κατανοητό στην κοινωνία, από την πρώτη στιγμή
όπως τονίσαμε εδώ επανειλλημένως.
Τώρα όλοι συζητάνε και συζητάμε για το πακέτο των μέτρων που αποφασίζει η κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά. Άρα, και το ανάθεμα της κοινωνίας πέφτει πάνω στους σημερινούς ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου. Αλλά ποιος γνωρίζει ή θα θυμάται τους υπόλοιπους; Τον Σαμαρά γνωρίζουν όλοι.
Μια ψύχραιμη αποτίμηση της κατάστασης, με βάσει τα δεδομένα, μας δίνει το δικαίωμα να σημειώσουμε με ένταση ότι η κυβέρνηση έχασε χρόνο και μάλιστα πολύτιμο. Όφειλαν στο Μαξίμου να κινηθούν διαφορετικά από την αρχή.
Όφειλαν να είχαν λάβει αποφάσεις πολύ νωρίς και όχι να φθάνουμε στη συμπλήρωση 100 ημερών και ακόμα το πακέτο των μέτρων να μην έχει κλειδώσει, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι τα 11,5 δισ. ευρώ είναι η κληρονομιά της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Ηττήθηκαν σε επίπεδο στρατηγικής και δεν γνωρίζουμε πως θα αλλάξει το τοπίο το επόμενο διάστημα, αφού πλέον η κλεψύδρα άρχισε να μετράει αντίστροφα.
Πολλοί έλεγαν σε χαμηλούς τόνους είναι η αλήθεια, πριν από τις εκλογές, για το πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ που έπρεπε να αποφασίσει η νέα κυβέρνηση.
Ουδείς όμως κάθισε σοβαρά να συζητήσει και να καταστρώσει σχέδιο δράσης για την επόμενη ημέρα. Η κυβέρνηση πορεύτηκε από τις πρώτες ημέρες με την αισιοδοξία ότι ως νέα ηγεσία θα της δοθεί, όχι μόνο χρόνος, αλλά και θα αλλάξει προς το φιλικότερο η στάση των πιστωτών.
Αυτό δεν μπορούσε να γίνει και το γνωρίζει και ο πρωτοετής των διεθνών σχέσεων. Δεν είναι κονταρομαχία με τους εγχώριους…νταβατζήδες και τα ντόπια συμφέροντα, η διαπραγμάτευση με την τρόικα.
Η κυβέρνηση, δείχνει, με βάσει και τη συμπεριφορά του εκπροσώπου του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν, ότι άγεται και φέρεται από τους χαμηλόβαθμους υπαλλήλους των πιστωτών.
Όμως, κακά τα ψέματα, όταν δεν λες και κανένα όχι και να το φωνάξεις και λίγο δυνατά, η κατάσταση θα χειροτερεύει και σιγά-σιγά θα γίνεσαι έρμαιο των πιστωτών που έχουν ως μόνη έγνοια πως θα διασφαλίσουν τα χρήματά τους, αδιαφορώντας για την κοινωνική συνοχή.
Είναι η ώρα να ειπωθούν μερικές αλήθειες. Γίνονται συνεχώς συσκέψεις των αρχηγών και κανείς δεν ξέρει τι συζητείται μέσα, ενώ η κυβέρνηση έχει χάσει πλήρως το επικοινωνιακό πλεονέκτημα, καθώς την πολιτική και επικοινωνιακή ατζέντα την καθορίζει το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, με τις διαρροές του Βενιζέλου και του Κουβέλη.
Στο Μέγαρο Μαξίμου…κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου για μια ακόμη φορά, αγνοώντας πως παίζεται το παιχνίδι. Έχουν τη εντύπωση, ότι όσο λιγότερο εμφανίζεται ο Σαμαράς και όσο λιγότερες διαρροές θα κάνουν για όσα λέγονται πίσω από τις κλειστές πόρτες, θα τύχουν καλύτερης αντιμετώπισης ή θα μείνουν στο απυρόβλητο.
Μέγα λάθος. Χθες, για πολλοστή φορά είδαμε στο μεγαλείο της την επικοινωνιακή και πολιτική υπεροχή του ΠΑΣΟΚ στα ΜΜΕ, έστω και λαβωμένο όπως είναι.
Αγανακτήσαμε και εμείς, αλλά και άλλοι, από την απουσία της κυβέρνησης και του μηχανισμού της. Όσο, για τις ελάχιστες διαρροές – ο Θεός να τις κάνει διαρροές ουσίας – που έγιναν σε φίλα προσκείμενους δημοσιογράφους μεγάλων καναλιών και ΜΜΕ, ήταν επιεικώς για μια ακόμη φορά για…κλάματα. Η μάχη θα χαθεί πατριώτες, όπως κινείται το σύστημα, αν υπάρχει σύστημα στο Μέγαρο Μαξίμου.
Μήπως ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι υπάρχει το πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ; Το  ξέραμε και μην ξεχνάμε τα διεθνή ΜΜΕ, όταν περί τα τέλη Αυγούστου επισημαίνανε ότι το συνολικό πακέτο που θα πρέπει να κλείσει στη διαπραγμάτευση της Αθήνας είναι σχεδόν 14 δισ.
Μήπως να θυμίσουμε ότι ήταν γνωστό από τον Ιούλιο πως η απόκλιση των εσόδων ήταν της τάξεως των δυο δισ. ευρώ;
Ο υπουργός Οικονομικών καλύτερα να μην μίλαγε…Κάθε φορά που έβγαινε από το Μέγαρο Μαξίμου έλεγε ότι το πακέτο κλείνει και το πακέτο κλείνει και απομένουν μερικές…τεχνικής φύσεως λεπτομέρειες. Για να μην πούμε για τα μέτρα που προτείνει και είναι κοινωνικά άδικα.
Αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι σε μεγάλο κομμάτι της κυβέρνησης υπήρξε αφέλεια σε μια δύσκολη διαπραγμάτευση. Πίστεψαν ότι θα πάνε να αναμετρηθούνε με τίποτα χαμηλόβαθμους υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου. Αναμφίβολα έγιναν κακοί χειρισμοί και εξ αρχής μεταδόθηκε μέσω των ΜΜΕ υπέρμετρη αισιοδοξία, που εκ των πραγμάτων, δεν έπρεπε να μεταδοθεί.
Όφειλαν στην κυβέρνηση να κατανοήσουν ότι οι τροικανοί είναι κανονικοί…Κillers (να το πούμε στην αγγλική για να μην χρησιμοποιήσουμε τον βαρύ ελληνικό όρο). Όπως επίσης όφειλαν να έχουν αποκωδικοποιήσει καλύτερα τα μηνύματα από τα διάφορα Eurogroup και τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων.
Να θυμίσουμε ότι από το πρώτο Eurogroup που συμμετείχε ο Στουρνάρας, άρχισαν να κυκλοφορούν οι πληροφορίες για την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 έτη. Κανείς όμως δεν μπήκε στον κόπο να επισημάνει και να κατανοήσει ότι οι τροικανοί δεν δέχονταν από την πρώτη στιγμή τα ισοδύναμα.
Αντί η ελληνική κυβέρνηση να αναζητήσει εναλλακτικά σενάρια, άφηνε τους υπουργούς να σχεδιάζουν ισοδύναμα, τα οποία απορρίφθηκαν. Και όλα αυτά δυστυχώς για μια μέτρια έκθεση της τρόικας που αναμένεται, ενώ ο ελληνικός λαός θα πέσει περισσότερο στην κατάθλιψη και στην οργή με απρόβλεπτες συνέπειες. Αλήθεια καταλαβαίνει κανείς στο Μέγαρο Μαξίμου τι γίνεται στην κοινωνία;
Επιτέλους ας ανορθώσει κάποιος το ανάστημά του και να πει και κανένα όχι. Στην Ιστορία γράφονται με χρυσά γράμματα αυτοί που λένε και κανένα όχι….Αλλά θα ξύσουμε πληγές τώρα του παρελθόντος και δεν είναι η ώρα…
Όλα ξεκίνησαν με τη συμμετοχή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση Παπαδήμου…Η ώρα να τα συζητήσουμε όλα αυτά θα φθάσει…
Τώρα προέχει να δούμε πως δεν θα εκραγεί η κοινωνία. Ας ελπίσουμε να το έχει καταλάβει ο Σαμαράς, πριν είναι πολύ αργά…
Μάρκος Αυρήλιος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου