Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Θέατρο του παραλόγου με τους τροϊκανούς

Αν ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν θα έπρεπε να πιέζουν για αναπτυξιακές διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις


Οι ασκήσεις  «επί χάρτου» στις πλάτες του ελληνικού λαού στις οποίες επιδίδονται με απαράμιλλο ζήλο οι καλοπληρωμένοι εκπρόσωποι των δανειστών μας θα πρέπει κάποτε να αντιληφθούν που οδηγούν.Οι τροϊκανοί Μαζούχ, Τόμσεν και Μορς, μπορεί να έχουν συνηθίσει στις πιέσεις και στον
εκβιασμό, προκειμένου να κάνουν «καλά τη δουλειά τους», αλλά πρέπει να ξέρουν ότι δεν έχουν αποκτήσει και το δικαίωμα ζωής ή θανάτου πάνω μας. Λίγο σεβασμός στον ελληνικό λαό του οποίου οι θυσίες ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο
δεν βλάπτει. Αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες  είναι θέατρο του παραλόγου. 
Από τη μια μεριά Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ, Ντράγκι, Μπαρόζο, Ρομπάϊ ακόμη και ο σκληρός Σόϊμπλε να μας επαινούν για την δημοσιονομική μας πολιτική και για την πρόοδο που έχουμε επιτελέσει, να μένουμε με την εντύπωση ότι το ελληνικό πρόβλημα οδεύει προς διευθέτηση και ότι τα μέτρα των 11,7 δισ. ευρώ έχουν κλειδώσει και από την άλλη οι άνθρωποι της τρόικα, αυτοί που με την «υπογραφή» του Γ. Παπανδρέου διέλυσαν, σχεδόν ολοκληρωτικά  την ελληνική οικονομία με τις απίθανες εμμονές τους να συνεχίζουν να  διατυπώνουν παράλογες αξιώσεις. 

Οι τροϊκανοί εμπειρογνώμονες παραμένουν δύσπιστοι και καχύποπτοι.
 Έχουν φθάσει στο σημείο να μην αποδέχονται μέτρα εκσυγχρονισμού του κράτους και να απαιτούν και άλλες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων και απολύσεις στο Δημόσιο, γνωρίζοντας ότι δημιουργούν τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα και κατ' επέκταση πολιτικό πρόβλημα στη χώρα, αφού κρίνεται ακόμη και η κυβερνητική συνοχή.  

Ναι η Ελλάδα θα τηρήσει, οφείλει να τηρήσει, τις αναληφθείσες και από την προηγούμενη κυβέρνηση υποχρεώσεις της. Όμως αυτό που ζητά από τη χώρα η τρόικα πλήττει βάναυσα την αξιοπρέπεια του λαού της , τον οδηγεί σε εξαθλίωση και θέτει σε κίνδυνο την υπόστασή της.

Και βεβαίως εύκολα μπορεί κανείς να θέσει το ερώτημα  γιατί οι τροϊκανοί αρνούνται τις ελληνικές επιλογές και επιμένουν με τόση ένταση στη λήψη ακόμη σκληρότερων οριζόντιων δημοσιονομικών μέτρων; 
Αν ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν την ελληνική υπόθεση θα έπρεπε να πιέζουν για αναπτυξιακά διαρθρωτικά και άλλα μέτρα, παρά να οδηγούν τη χώρα στην κοινωνική έκρηξη και στο πολιτικό χάος.  

Απάντηση μπορεί να δώσουν; Γιατί επιμένουν φανατικά στην λανθασμένη από την αρχή συνταγή τους , η οποία όμως στηρίζεται και σε λανθασμένες επίσης εκτιμήσεις ; Έχουν σκοπούς και επιδιώξεις που δεν γνωρίζουμε; Δεν μπορούν όμως να παίζουν με τη τύχη ενός λαού και το μέλλον μιας χώρας.  
Αν νομίζουν ότι πρέπει να μας σταυρώσουν πρώτα για να μας …αναστήσουν αργότερα  ας τους πει κάποιος ότι τέτοια θαύματα δεν γίνονται στις μέρες μας.
 Του Φώτη Σιούμπουρα
Εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου