Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Ο κολασμένος Σεπτέμβρης της κυβέρνησης Σαμαρά


Μια κολασμένη εβδομάδα ξεκινά για την κυβέρνηση η οποία καλείται να πείσει τους πολίτες ότι το σκληρό πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ είναι και κοινωνικά δίκαιο, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο.
Οι τροικανοί πιέζουν να τελειώσουν όλα τις επόμενες ημέρες και την ερχόμενη Παρασκευή που θα έλθουν να έχουν στα χέρια τους ολοκληρωμένη τη συμφωνία των τριών πολιτικών αρχηγών. Μέσα σε ένα κλίμα με ιδιαίτερες εντάσεις, με μεγάλη μερίδα των εργαζόμενων να είναι ήδη στους δρόμους και μια άλλη να ακολουθεί και με βουλευτές να βρίσκονται στα κάγκελα, ασφαλώς ο ρόλος της κυβέρνησης είναι εξαιρετικά δύσκολος και τίποτε δεν αποκλείεται για το επόμενο χρονικό διάστημα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τη Δευτέρα ή την Τρίτη θα υπάρξει σύσκεψη στο Μαξίμου
προκειμένου να κλειδώσουν τα μέτρα, ωστόσο, ήδη υπάρχουν μηνύματα ότι δε θα γίνουν αποδεκτές οριζόντιες περικοπές, όπως είναι η κατάργηση του δώρου σε μισθωτούς και συνταξιούχους.
Κρίσιμη για το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρωζώνη είναι η συνάντηση του Α. Σαμαρά με τον Μ. Ντράγκι στη Γερμανία αλλά και το ραντεβού που κλείστηκε με τον Βαν Ρομπάι την Παρασκευή στην Αθήνα. Πριν από αυτό ο Γ. Στουρνάρας θα πάει την Τρίτη να συναντήσει τον Β. Σόιμπλε αρχικά και τον Γάλλο ομόλογό του Μοσκοβισί στη συνέχεια. Ο υπουργός Οικονομικών έχει διαμηνύσει στους πολιτικούς αρχηγούς ότι το πακέτο πρέπει να έχει κλείσει ώστε να ενσωματωθεί στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα κατατεθεί μέσα στον Σεπτέμβρη, ενώ στις 15 του μηνός ο υπουργός θα πάει στην Κύπρο για το έκτακτο Γιουρογκρούπ και… δεν πρέπει να πάει με άδεια χέρια. Επίσης, στις 14 Σεπτεμβρίου δεν αποκλείεται να γίνει συνάντηση Σαμαρά – Λαγκάρντ με το δεδομένο ότι στο ΔΝΤ υπάρχει αλλαγή κλίματος υπέρ της Ελλάδας. Να θυμίσουμε ότι λίγους μήνες πριν η Λαγκάρντ έλεγε ότι θεωρεί χάσιμο χρόνου να ασχολείται με την Ελλάδα.
Αυτά είναι τα δεδομένα, μαζί φυσικά με την ασφυκτική πίεση της ελληνικής κοινωνίας να μη ληφθούν σκληρά περιοριστικά μέτρα διότι δεν πάει άλλο, ο κόσμος δεν αντέχει. Τόσο οι βουλευτές όλων των κομμάτων που πάνε στις εκλογικές τους περιφέρειες όσο και οποιοσδήποτε έχει σχέση με την κοινωνία και δεν είναι κλεισμένος σε γυάλα, βλέπει ότι ο λαός συγκρατείται λίγο πριν ξεσπάσει. Και όλοι αντιλαμβάνονται ότι η νηνεμία πριν τη θύελλα δεν είναι ό,τι καλύτερο.
Ωστόσο, θα πρέπει να επισημάνουμε ορισμένα πράγματα, αν δε θέλουμε να μασάμε τα λόγια μας. Το πρώτο είναι ότι ασφαλώς υπάρχει βελτίωση του κλίματος στην Ευρώπη, μετά το ταξίδι Σαμαρά. Επίσης, κάτι πάει να αλλάξει σε ότι αφορά την πολιτική που ακολουθείται για την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης. Από την άλλη, όμως, δε μπορούμε παρά να αναφέρουμε τα εξής:
-  Το κλίμα που επικρατεί μόλις δύο μήνες μετά τις εκλογές θυμίζει μια Ελλάδα που πάει σε…. εκλογές. Μια κυβέρνηση που εμφανίζεται κουρασμένη, απογοητευμένη και έντονα πιεσμένη. Επίσης, μια σειρά από κυβερνητικά στελέχη, ειδικά κορυφαίοι υπουργοί, έχουν “εξαφανισθεί”. Ο κόσμος χάνεται και οι μόνοι που βγαίνουν να μιλήσουν για τα μέτρα είναι ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας και ο Κεδίκογλου. Οι υπόλοιποι αποφεύγουν να αναφερθούν στην καυτή πατάτα των μέτρων ή όταν το κάνουν προσπαθούν να διασώσουν τους δικούς τους ανθρώπους, αυτούς που αφορά το υπουργείο τους
- Το κλίμα που επικρατεί αυτή την ώρα το έχουμε ξαναζήσει. Επειδή πλέον κανείς δεν έχει κοντή μνήμη, η τακτική, η ρητορική και η συμπεριφορά της παρούσας κυβέρνησης δεν έχει καμιά διαφορά με αυτά που συνέβαιναν πριν ακριβώς από ένα χρόνο. Και τότε εκκρεμούσε μια δόση, και τότε η τρόικα πίεζε με την απειλή της στάσης πληρωμών, και τότε η κυβέρνηση έδειχνε τη δαμόκλειο σπάθη της χρεοκοπίας. Επίσης, και τότε μας έλεγαν ότι θα είναι το τελευταίο πακέτο κι ότι σε ένα – δύο χρόνια η Ελλάδα θα ανακάμψει. Αυτό δεν έγινε τότε, η χώρα οδηγήθηκε σε πολιτική ανωμαλία και ανατροπή της κυβέρνησης με την επόμενη υπό τον Παπαδήμο ξαναστήθηκε το ίδιο σκηνικό. Πιέσεις, εκβιασμοί, το δίλημμα της χρεοκοπίας και στο βάθος μέτρα. Που λοιπόν διαφέρει η σημερινή κατάσταση με όλα όσα ζήσαμε πέρυσι και πρόπερσι; Κι αν ήταν να ξαναζήσουμε τα ίδια γιατί κάναμε εκλογές, γιατί ο ελληνικός λαός έδωσε στον Σαμαρά την ευκαιρία να τα αλλάξει όλα.
- Σαφέστατα ο Σαμαράς δεν είναι Παπανδρέου και οι αντιλήψεις του είναι εντελώς διαφορετικές. Ωστόσο, η τάση αυτοκαταστροφής είναι όπως φαίνεται ελληνικό στοιχείο από το οποίο δεν ξεφεύγει κανείς. Διότι δε μπορεί η ΝΔ να τα έχει ποντάρει όλα στην προσπάθειά της να τα αλλάξει όλα, να επαναδιαπραγματευτεί το Μνημόνιο, να στηρίξει τους ασθενέστερους, να μην κάνει οριζόντιες περικοπές, να μη θίξει συνταξιούχους και ένστολους αλλά τελικά να τα κάνει όλα αυτά. Το γεγονός και μόνο ότι πάνω από το 50% των μέτρων αφορούν σε περικοπές μισθών και συντάξεων τα λέει όλα. Κι επίσης, το γεγονός ότι συζητάμε για ψαλίδι στα εισοδήματα των συνταξιούχων, αυτών δηλαδή που απομάκρυναν τον κίνδυνο Τσίπρα και στήριξαν τον Σαμαρά, λέει ότι κάπου έχουν πάρει λάθος δρόμο στην κυβέρνηση.
Το μόνο που μπορούμε να πούμε αυτήν την ώρα είναι να επαναλάβουμε για πολλοστή φορά ότι τα μέτρα που θα ληφθούν θα πρέπει να συνοδεύονται και από μια ευρύτερη στροφή στην ανάπτυξη, όπως και μια σταθερή και σίγουρη ελπίδα, κι όχι υποσχέσεις για κάποιο φως στο τούνελ από το 2014. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο, κι αυτό δεν είναι ένας επικοινωνιακός ευφημισμός. Θα το καταλάβουν όταν η Αθήνα θα καεί. Αλλά ας μη φτάσουμε ως εκεί. Έχουν μια τελευταία ευκαιρία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου