Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Ο εκδημοκρατισμός δεν μπορεί να περιμένει άλλο

Δεν έχει σημασία αν συμφωνώ η όχι με την κυβέρνηση. Δεν έχει σημασία αν θεωρώ ορισμένους στην τωρινή κυβέρνηση ανεπαρκείς, αντιπαθείς και καμία ικανότητα να κάνουν κάτι το λογικό.
Αυτή η κυβέρνηση χρειάζεται υποστήριξη, όχι τόσο διότι θα κάνει αυτά που όλοι θέλουμε, αλλά διότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε ξανά εκλογές και να σπρώξουμε τον τόπο στην άκρη του καταρράκτη Νιαγάρα.
Έχοντας πει αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να ασκήσει κριτική. Όχι μόνο αυτό, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν έχει το δικαίωμα κάποιος βουλευτής, ακόμα και του κυβερνών κόμμα, να καταψηφίσει κάτι που θεωρεί αποκρουστικό η λάθος.
Ας υποθέσουμε τώρα ένα σενάριο δημοκρατίας, που δεν θα γίνει, διότι το σύστημα είναι φτιαγμένο έτσι για να μην μπορεί να γίνει, αλλά λέμε αν.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι 100 βουλευτές από τον κυβερνητικό σχηματισμό (και των τριών
κομμάτων) καταψηφίσουν το προσεχές φορολογικό νομοσχέδιο, που είμαι σίγουρος θα είναι άδικο (να μην πω κάτι άλλο) όπως όλα τα προηγούμενα φορολογικά νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί, από όλες τις προηγούμενες Ελληνικές κυβερνήσεις.
Τι θα γίνει; Καταρχάς θα βγουν τα άλλα κόμματα και θα πουν ότι οι βουλευτές του κυβερνητικού σχηματισμού δεν έχουν εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και θα κάνουν πρόταση μομφής. Πολύ ωραία, ας της κάνουν. Στη συνέχεια όμως αυτοί οι 100 βουλευτές θα δώσουν ξανά ψήφο εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση.
Τι θα γίνει στη συνέχεια; Τίποτα δεν θα γίνει. Η θα τροποποιηθεί το νομοσχέδιο με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιεί τους 100 βουλευτές που το καταψήφισαν, η απλά δεν θα περάσει.
Δεν είναι ανάγκη να πέσει η κυβέρνηση επειδή κάποιοι καταψήφισαν το όποιο νομοσχέδιο. Επίσης δεν σημαίνει ότι διαφωνείς με την κυβέρνηση (συνολικά) επειδή καταψήφισες κάποιο νομοσχέδιο. Δεν μπορεί και δεν έχει κανείς δηλαδή τι δικαίωμα να διαφωνήσει; Δεν μπορεί ο κάθε βουλευτής (όπως θα έπρεπε) να θέλει να προσαρμόσει κάποιο νομοσχέδιο όπως πιστεύει;
Φυσικά και έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να το κάνει. Αυτή είναι η δουλειά του ... είναι νομοθέτης.
Θα μου πείτε, ότι αν γίνει ένα τέτοιο αντάρτικο, την επόμενη μέρα θα διαγραφούν και οι 100 βουλευτές και θα απομακρυνθούν από το κόμμα και θα τελειώσει η πολιτική τους καριέρα κτλ. Ναι πράγματι, αυτό θα γίνει αν κάνουν αντίσταση 10 βουλευτές. Αν όμως κάνουν αντίσταση 100, δεν νομίζω να γίνει τίποτα. Το μόνο που θα γίνει είναι ίσως να θιχτεί η εγωισμός ορισμένων που δεν πέρασε το δικό τούς και τίποτα πάρα πέρα.
Θα πρέπει οι βουλευτές να κάνουν μια τέτοια αντίσταση σύντομα. Όχι βέβαια για να ρίξουν την κυβέρνηση, αλλά να δηλώσουν ότι το νομοθετικό σώμα δεν είναι απών από τις εξελίξεις (του κυβερνητικού σχηματισμού δηλαδή, διότι για τους άλλους είναι αδύνατον) και η βουλή έχει σκοπό να νομοθετήσει.
Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω τι χρειαζόμαστε έστω έναν βουλευτή, όταν δεν κάνουν τίποτα και δεν συμμετέχουν καθόλου στις αποφάσεις και πάντα πρέπει να γίνεται ότι θέλουν ορισμένοι που έχουν τις εκτελεστικές καρέκλες.
Διότι αν περάσουν ορισμένα από τα καραγκιοζιλίκια που ακούω αυτές τις μέρες ότι θα πάνε περάσουν, τότε θα είναι όλοι 100% συνυπεύθυνοι (ενώ θα μπορούσα θεωρητικά να πω ότι δεν είναι και τόσο σήμερα) και θα βάλουν την υπογραφή τους σε φορολογικά τερατουργήματα της φύσης, που κανένας άνθρωπος δεν έχει δει στη στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Όπως είπα, το σημερινό πολιτικό σύστημα δεν είναι φτιαγμένο για να μπορεί να υποστηρίξει μια τέτοια διαδικασία (είναι δηλαδή θεωρητικά, αλλά όχι πρακτικά), αλλά θα πρέπει να γίνει προσπάθεια εκδημοκρατισμού επιτέλους, διότι δεν μπορεί μια ζωή να κρατιέται όμηρος ο κάθε βουλευτής που θέλει να διαφωνήσει, αλλά δεν μπορεί η υπάρχει κομματική πίεση και αντίποινα ώστε να μην διαφωνήσει.
Να τα έχουν οι καλοί βουλευτές όλα αυτά υπόψη, διότι η περίοδο χάριτος τελειώνει και ο εκδημοκρατισμός αυτής της χώρας δεν μπορεί να περιμένει άλλο.
Γιώργος Καισάριος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου