Μνημόνιο για τη λαθρομετανάστευση

 Γράψαμε ήδη για την σημασία των 12 μέτρων για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και της λαθρομετανάστευσης που ανακοίνωσε χθες ο Αντώνης Σαμαράς.

Η σημαντική αυτή κίνηση του προέδρου της ΝΔ πρέπει κατά την γνώμη μας να προχωρήσει ένα ακόμα βήμα παραπέρα και συγκεκριμένα στην  επεξεργασία και πρόταση ενός  “Μνημόνιου για τη Λαθρομετανάστευση” που θα μπει σε εφαρμογή αμέσως μετά τις εκλογές και το σχηματισμό κυβέρνησης, παράλληλα με τη διαπραγμάτευση που θα ξεκινήσει για την αλλαγή των όρων του μνημονίου.

Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, ο Αντώνης Σαμαράς θα ζητήσει την αρωγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να υλοποιηθεί το τιτάνιο έργο της ριζικής αντιμετώπισης του προβλήματος.

Η βοήθεια αυτή θα έχει δυο σκέλη: Το οικονομικό, καθώς απαιτούνται τεράστια κονδύλια για την φύλαξη και επαναπροώθηση στην πατρίδα τους εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών, αλλά και

το πολιτικό αφού χωρίς την πίεση της Ε.Ε. προς τις χώρες εισόδου των λαθρομεταναστών, (Τουρκία κυρίως) αλλά και τις χώρες από όπου προέρχονται, το έργο επαναπροώθησης θα ήταν χωρίς αποτέλεσμα.

Το σχέδιο θα βασίζεται στην αντίληψη που ανέλυσε στην χθεσινή ομιλία του Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος τόνισε την “ανάγκη μιας μεγάλης ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας από τον ευρωπαϊκό νότο για ενιαία πολιτική ασύλου και ενιαία πολιτική επαναπατρισμού των λαθρομεταναστών“. Αλλά κυρίως στην αποστροφή του λόγου όπου σύνδεσε ευθέως  “την ασφάλεια του πολίτη ως προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη”.

Εξίσου σημαντικό είναι όμως και το μήνυμα που έστειλε χθες ο Α. Σαμαράς, με αφορμή τον δωδεκάλογο για τα μέτρα της εγκληματικότητας και της λαθρομετανάστευσης. Με το μήνυμα αυτό  για πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησαν  οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Άγκυρας με τις Βρυξέλλες η Ελλάδα θέτει όρο για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Συγκεκριμένα, δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΝΔ:

“….Ενδέκατο, μεγάλη ευρωπαϊκή πρωτοβουλία από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, για να υπάρξει ενιαία πολιτική ασύλου και ενιαία πολιτική μαζικού επαναπατρισμού των λαθρομεταναστών. Αυτό είναι απαραίτητο γιατί πολλές από τις χώρες προέλευσής τους δεν τους δέχονται ή δεν τους αναγνωρίζουν ως δικούς τους υπηκόους. Χώρια που οι ίδιοι, πολλές φορές, καταστρέφουν τα επίσημα ταξιδιωτικά τους έγγραφα ή δεν διαθέτουν καθόλου ταξιδιωτικά έγγραφα!

Εδώ, λοιπόν, χρειάζεται η διπλωματική πίεση εκ μέρους ολόκληρης της Ευρώπης για να επαναπατρισθούν στις χώρες προέλευσής τους.

Όπως απαιτείται και η πίεση της Ευρώπης συνολικά. Ώστε να μην τους δίνουν διέξοδο οι «ενδιάμεσες χώρες» – όπως η Τουρκία – ώσπου να φθάσουν στα ευρωπαϊκά σύνορα. Δηλαδή στην Ελλάδα.

Πρέπει να ξεκαθαρίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τα πράγματα με την Τουρκία. Δεν μπορεί να κατηγορεί την Ελλάδα για την αθρόα εισροή λαθρομεταναστών, όταν γνωρίζει ότι τους στέλνει στην Ελλάδα, δηλαδή σε ευρωπαϊκό έδαφος, η Τουρκία. Κι εδώ υπάρχει ένα ισχυρό όπλο: να μπει επιτέλους ως όρος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία…

Εδώ, επομένως, χρειάζεται η πολιτική πίεση και το βάρος ολόκληρης της Ευρώπης.

Για να επιτύχουμε τέτοιο συντονισμό και να φτάσουμε σύντομα σε ενιαία Ευρωπαϊκή πολιτική, έχω αρχίσει ήδη επαφές με ηγέτες – πρωθυπουργούς και Προέδρους – όλων των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου: Από την Πορτογαλία και την Ισπανία, μέχρι την Ιταλία και τη Μάλτα και την Κύπρο….”