Οι Ευρωπαίοι δεν μπλοφάρουν!

Τις προάλλες η Εθνική Τράπεζα δημοσίευσε μια μελέτη για τις επιπτώσεις μιας εξόδου της χώρας από το ευρώ και επιστροφής στη δραχμή. Αμέσως έσπευσαν να «αποδομήσουν» το εν λόγω τεχνοκρατικό κείμενο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και (ποιος άλλος;) ο ΣΥΡΙΖΑ (!) με τη βοήθεια των συνηθισμένων «χρήσιμων συνομωσιολόγων» του διαδικτύου. Η μακάρια βεβαιότητα όλων αυτών των «ριζοσπαστών» πολιτικών τζογαδόρων σπάει κόκκαλα. «Μίσθαρνα όργανα» των κακών αγορών και των ξένων κέντρων που «μπλοφάρουν» χαρακτηρίζονται οι συντάκτες της μελέτης. Κάποιοι παίζουν με τις τύχες του Έθνους πάνω στην ροζ τσόχα της αριστερής θολοκουλτούρας κρατώντας στα χέρια τους «γαϊδουροζεύγαρα».

Όποιος πολίτης διαβάσει την μελέτη και δεν έχει χάσει ακόμη από την παραζάλη το μυαλό του, καταλαβαίνει αμέσως το χάσμα ανάμεσα στην σκληρή πραγματικότητα που θα βιώσουμε ως κοινωνία

αν συμβεί το απευκταίο και στον απλοϊκό αντίλογο του «δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε, τα έχουμε ήδη χάσει όλα». Έχουμε να χάσουμε τόσα πολλά δυστυχώς, που και η σκέψη και μόνο ψήφου σε κόμματα και αποκόμματα που ευαγγελίζονται κρυφά ή φανερά την επιστροφή στη δραχμή να μοιάζει με αυτοκτονικό διάβημα ή θυμωμένη αντίδραση εφήβου.

Επειδή όμως το διακύβευμα είναι τόσο σημαντικό για το Έθνος, προτείνω στο τμήμα εκείνο του πολιτικού συστήματος που, πέρα από θεμιτές διαφορές και διχογνωμίες, έχει αποφασίσει να ΜΗΝ παίξει την τύχη της χώρας στα ζάρια, να αναλάβει πρωτοβουλίες και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν. Δυστυχώς το εκλογικό σώμα είναι σε παραζάλη (με ευθύνη των πολιτικών είναι αλήθεια) και φαίνεται ότι αδυνατεί πια να ξεχωρίσει τους σώφρονες σχηματισμούς από τους τζογαδόρους. Η μέχρι σήμερα ασυνεννοησία και μικροκομματική σπέκουλα, επιτείνει τη σύγχυση και οδηγεί πολλούς ψηφοφόρους να «τσουβαλιάζουν» όλους τους πολιτικούς στο ίδιο σάπιο τσουβάλι. Μονάχα η ΑΛΗΘΕΙΑ όσο σκληρή κι αν φαίνεται, μπορεί να «καθαρίσει» την πολιτική σκέψη όσων ακόμη δεν έχουν παραδώσει τα όπλα και μπορούν να αντισταθούν. Τα σοβαρά πολιτικά κόμματα οφείλουν να την πουν όσο είναι καιρός και να πάψουν να χαϊδεύουν αφτιά λαϊκίζοντας και μαϊμουδίζοντας τους επικίνδυνους «χαρτοπαίκτες» της πολιτικής.

Είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας να κυβερνηθεί από μια κυβέρνηση «ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» συγκεκριμένου διαστήματος και ισχυρής εντολής. Μια κυβέρνηση που θα εφαρμόσει ένα εκ των προτέρων εγκεκριμένο ΣΧΕΔΙΟ εξόδου από το αδιέξοδο. Μια κυβέρνηση που να έχει αποφασιστεί προεκλογικά ώστε οι ψηφοφόροι να έχουν πλήρη εικόνα όταν θα μπουν στο παραβάν της Κυριακής 17/6. Τα πρόσωπα και οι καρέκλες λίγη σημασία θα πρέπει να έχουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Ζητούμενο – ένα και μόνο – θα πρέπει να είναι η ισχυρή εντολή και η πλατιά κοινωνική νομιμοποίηση. Φαίνεται ότι εκεί «έξω» δεν μπλοφάρουν και μοιάζει να έχουν κουραστεί από την αβελτηρία και την ατολμία μας. Αν δεν απομονώσουμε αμέσως τους ρέκτες του κρατισμού και της συντήρησης ενός φαύλου και επικίνδυνου παρελθόντος, θα βρεθούμε ίσως στην σκληρή πραγματικότητα που η μελέτη της Εθνικής περιγράφει εναργώς και αιτιολογημένα. Όσοι επιμείνουν μέχρι τέλους στις αδιέξοδες και καταστροφικές τους πλάνες, ας μείνουν έξω από αυτή την κυβέρνηση και ας σκούζουν στα πεζοδρόμια. Οτιδήποτε θα είναι καλύτερο από ένα ζοφερό μέλλον όπου τίποτε δεν θα μπορεί να αποκλεισθεί, ακόμη και ένας αδελφοκτόνος εμφύλιος. Ο κόμπος πια έχει φτάσει στο χτένι και κάποιοι πρέπει να τον λύσουν με συνεννόηση, συνεργασία και πολιτικό ρεαλισμό. Αν δεν το καταφέρουν στις επόμενες μέρες, η 18/6 προβλέπω ότι θα είναι η αρχή του τέλους για τη χώρα. Και αυτό δεν γίνεται να συμβεί! Κανείς Έλληνας δεν το θέλει. Το χρωστάμε άλλωστε στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας. Στις νέες γενιές Ελλήνων που μεγαλώνουμε και σε αυτές που πρέπει να έρθουν για να συνεχίσουν την ατέλειωτη γραμμή του Έθνους μας.

Ακενατόν