Ήταν καλοκαίρι του 1981, όταν στην πολιτική σκηνή της χώρας μεσουρανούσε
ο Ανδρέας Παπανδρέου. Κλέβοντας και υιοθετώντας όλα τα συνθήματα της
αριστεράς, ανέβηκε στην εξουσία και μοίρασε δανεικά χρήματα στον
ελληνικό λαό, χωρίς να έχουν αντίκρισμα, γιατί δεν υπήρχε η απαιτούμενη
παραγωγική βάση. Το χρέος από τα δανεικά μετακυλίστηκε στις επόμενες...
γενιές, για να φτάσουμε τελικά στο σημερινό κατάντημα.
Βρισκόμαστε
το 2012 και εμφανίζεται στο πολιτικό στερέωμα ένας νέος διάττοντας
αστέρας ο κ’ Τσίπρας, που τάζει λαγούς με πετραχήλια σ’ όλους και προς
όλες τις κατευθύνσεις, έξοδο της
Ελλάδας από το Ευρώ και επιστροφή στην
κατοχική πληθωριστική δραχμή και τούτο γιατί δεν θεωρεί το νόμισμα
φετίχ.
Αλλά η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται παρά μόνον ως φάρσα,
γιατί η ρητορική και οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τη «μεθαδόνη»
ενός ολόκληρου λαού, που το κράτος του είναι εξαρτημένο από τα δανεικά
των πιστωτών του.
Βαδίζουμε προς την καταστροφή; Μπορεί. Γι αυτό
και να φοβάσαι τους Δαναούς που σου τάζουν τα δώρα. Μην αυτοκτονήσεις
υποκύπτοντας στον λαϊκισμό και τη δημαγωγία τους.
Αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου