Άνθρωπος, με κεφαλαίο το “Α”!

Ο προεκλογικός «αγώνας» πλησιάζει στη λήξη του. Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία.

Ότι ήταν να ειπωθεί, ειπώθηκε.

Τα κόμματα, οι παρατάξεις, οι υποψήφιοι, τοποθετήθηκαν.

Τώρα απομένει να τοποθετηθεί και ο «κυρίαρχος» λαός.

Τα επιχειρήματα, και οι θέσεις πολλές, ένθεν κακείθεν.

Το ίδιο και οι κενές υποσχέσεις, οι βερμπαλισμοί, και τα ψέματα, από μερικούς μερικούς (ονόματα δεν λέμε).

Και επειδή η πολιτική δεν είναι μόνο αριθμοί, οικονομικά στοιχεία, και βαθυστόχαστες αναλύσεις, θέλω κι εγώ να καταθέσω την δική μου προσωπική  άποψη, που δίνει τον μέγιστο ρόλο στον «πολιτικό» παράγοντα: άνθρωπος.

Λόγω μιας επαγγελματικής μου ιδιαιτερότητας είχα και έχω τη τύχη να συναντήσω τις τελευταίες δεκαετίες πάρα πολλούς πολιτικούς, ξένους και Έλληνες, σε ένα ολιγόλεπτο μεν, προσωπικό και ανθρώπινο επίπεδο δε.

Ενδεικτικά, γνώρισα, μεταξύ άλλων, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Γ. Γεννηματά, τον Μάρκο Βαφειάδη, την Μελίνα, τον Ντεγκρέτσια, τον Μ.  Έβερτ, τον Μάικλ Δουκάκη, τον Δ. Τσοβόλα, τον

ΓΑΠ, τον  Βενιζέλο, τον Βασίλη Λεβέντη, την Αλέκα Παπαρήγα, τον Φλωράκη, τον Τσίπρα, και άλλους πάρα πολλούς, πολιτικούς, καλλιτέχνες, κλπ ων ουκ έστιν αριθμός.

Το βασικό δίδαγμα που έχω πάρει από αυτήν την μοναδική εμπειρία, είναι ότι άλλο η πολιτική τοποθέτηση κάποιου, άλλο το αξίωμα που κατέχει, και άλλο η… ανθρωπιά του.

Όντας πολύ νεότερος κάποτε, ήμουν κι εγώ θύμα της τότε έντονης πολιτικής πόλωσης, και των πολιτικών στερεοτύπων, που με έκαναν να διαχωρίζω τον κόσμο σε καλές και κακές παρατάξεις και ιδεολογίες.

Ω τι έκπληξη όμως, όταν μετά από τις παραπάνω (ουκ ολίγες) εμπειρίες, συνειδητοποίησα ότι κάποιος μπορεί πολιτικά να είναι «χουντικός» (φερ ειπείν), αλλά να σε κερδίζει σε προσωπικό επίπεδο, με την παρουσία του.

Να είναι δηλαδή καλός άνθρωπος, αλλά και το αντίθετο: να είναι  δηλωμένος «προοδευτικός» και «δημοκράτης», αλλά σε προσωπικό επίπεδο να εκπέμπει αλαζονεία και απολυταρχισμό, ναζιστικού επιπέδου.

Γιατί τα λέω όλα αυτά;

Διότι άσχετα με τις κομματικές θέσεις, τις μνημονιακές ή μη οικονομικές πολιτικές, τις πολιτικές τοποθετήσεις, και όλα αυτά τα σημαντικά, που θα κρίνουν τις μεθαυριανές εκλογές, αποτελεί ακράδαντη πεποίθησή μου, ότι αν ο κάθε Έλληνας είχε τη δυνατότητα να συναντήσει προσωπικά, για δυο μόνο λεπτά, τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ, τότε αυτός θα γίνονταν πρωθυπουργός με 70%.

Έτσι ακριβώς.

Διότι πάνω απ όλα είναι άνθρωπος, με κεφαλαίο το Α.

Κι αυτό το υπογράφω (με τα δυο χέρια).

Strange Attractor