Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Η Ενωση Ελλήνων Φυσικών είναι ο ηθικός αυτουργός για τη βιαστική απόφαση του υπουργείου Παιδείας να ακυρώσει το Γ4 - Γιατί τέτοια βιασύνη ΕΕΦ; (κείμενα για την ΕΕΦ)



Προς: Ένωση Ελλήνων φυσικών

Αξιότιμοι κύριοι,
Ο γιος μου έδωσε εξετάσεις στο μάθημα της Φυσικής, κατεύθυνσης, την Παρασκευή 25/5/12.

Ίσως, όπως εσείς αναφέρατε στο Δελτίο Τύπου της ίδιας ημέρας, να είναι ταλέντο και έτσι κατάφερε να λύσει το Γ4.

Αντιθέτως καταναλώνοντας χρόνο για το Γ4 δεν πρόλαβε, όπως ήθελε, να ολοκληρώσει το Δ θέμα που το έκανε βιαστικά και όπως προέκυψε με κάποια λάθη.

Ζητάτε συγγνώμη από τους μαθητές για τα θέματα που μπήκαν στις συγκεκριμένες εξετάσεις και καλά κάνετε, όσον αφορά στις ασάφειες ειδικά στο Γ2 και στο Γ4 θέμα.

Προφανώς τα μέλη σας που ήταν στην επιτροπή θεμάτων και έβγαλαν τα συγκεκριμένα θέματα να ήταν στον κόσμο τους (για να χρησιμοποιήσω μία ήπια έκφραση).

Εμείς και πολλοί άλλοι γονείς, σας θεωρούμε ηθικούς αυτουργούς, για την βιαστική απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να ακυρώσει το Γ4 και να μοιράσει τους βαθμούς στα υπόλοιπα θέματα του Γ.

Επίσης εγείρονται ερωτήματα και εύλογες απορίες όσον αφορά τον σκοπό της βιαστικής και επιπόλαιας ακύρωσης του Γ4.

Σας ερωτώ:
Ο γιος μου που κατάφερε να λύσει το Γ4, καταναλώνοντας χρόνο εις βάρος των υπολοίπων θεμάτων γιατί τώρα που ακυρώθηκε πρέπει να «τιμωρηθεί»; Σε ένα άκρως ανταγωνιστικό σύστημα εισαγωγής ο γιος μου δεν πήρε κανένα βαθμό για την σωστή απάντηση στο Γ4 ενώ άλλοι μαθητές επιδοτήθηκαν με έξτρα μόρια παρόλο που δεν κατάφεραν να το λύσουν.
 
Αυτό δεν είναι μέγιστη αδικία;

Και αν υποθέσουμε ότι μαθητής έκανε λάθος στο ασαφές Γ2 αλλά απάντησε στο Γ1, Γ3 και Γ4 τότε αυτός ο μαθητής αντί να πάρει 18 στα 25 για το θέμα Γ, θα πάρει 16 στα 25!!!

Ενώ αντιθέτως ο μαθητής που έγραψε σωστά το Γ1, Γ2, Γ3 και δεν κατάφερε να λύσει το απαιτητικό Γ4 θα πάρει
25 στα 25.

Αν αυτό δεν είναι καταφανέστατη αδικία και απόλυτη ισοπέδωση τότε τι είναι; Ο γιος μου μετά από αυτή την εξέλιξη, έχοντας αδικηθεί, επηρεάστηκε αρνητικά και αναρωτιέται προς τι το τόσο διάβασμα αφού στο τέλος ισοπεδώνονται οι μέσοι με τους καλούς μαθητές. Με αυτή την καταρρακωμένη ψυχολογία πως θα συνεχίσει τις πανελλήνιες και πως θα είναι πλέον ανταγωνιστικός;  Για να γινόμαστε ακριβείς, οι 7 μονάδες στις 25 του Γ4 ισούται με 1,4 μονάδες στις 20, την στιγμή που οι θέσεις σε πανεπιστήμια κρίνονται με εκατοστά της μονάδας.

Το Γ4 θα έπρεπε να ακυρωθεί μόνο αν ήταν αδύνατον να λυθεί. Από την στιγμή που έστω και ένας μαθητής κατάφερε να την λύσει (που τελικά ίσως είναι χιλιάδες αυτή του την έλυσαν) το θέμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να ακυρωθεί.

Μήπως πρέπει επιτέλους κάποιοι να παραιτηθούν και να πάνε στο σπίτι τους; Κανένας από τους φωστήρες που πήραν αυτή την απόφαση δεν γνωρίζει τίποτα από την ψυχολογία των παιδιών, δεν έχει καν την κοινή λογική να σκεφθεί τις συνέπειες της επιπόλαιης ακύρωσης του Γ4;

Μήπως εσείς τώρα σαν Ένωση Ελλήνων Φυσικών θα έπρεπε να ζητήσετε μία μεγαλύτερη συγνώμη από τους αδικημένους μαθητές που έλυσαν το Γ4; Μήπως θα έπρεπε να πιέσετε να αρθεί η επιπόλαια απόφαση της ακύρωσης του Γ4 που αδικεί κατάφωρα τους διαβασμένους μαθητές και τους ισοπεδώνει με τους υπόλοιπους;


Με την επιφύλαξη παντός
νομίμου δικαιώματος μου

Αγανακτισμένος γονέας,
Γιώργος Γαλάτουλας
====================
 
ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΒΙΑΣΥΝΗ ΕΕΦ;

Του Μιχάλη Πετρόπουλου,

Το ακέφαλο (και ανεγκέφαλο) υπουργείο παιδείας (;) ενέδωσε με απίστευτη ευκολία στους συντεχνιακούς παράγοντες της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (παρεμπιπτόντως, τα μέλη της είναι ελάχιστα σε σχέση με το σύνολο των διδασκόντων) και των οργανωμένων φροντιστηρίων, που φοβούνται την απώλεια της πελατείας τους, επειδή διδάσκουν μόνο τα τετριμμένα.

Παρόλο που είδαμε όλοι οι συνάδελφοι, στο βαθμολογικό κέντρο που ανήκω, την αδυναμία του ερωτήματος Γ4, το λύσαμε ΟΛΟΙ με τον ίδιο τρόπο!!! Και αφού το λύσαμε, εκ των υστέρων αρχίσαμε την πιο σοβαρή ανάλυση των αδυναμιών του. Είναι ένα σύνηθες λάθος, που το βρίσκει κανείς σε όλα τα βοηθήματα και σχολικά βιβλία, παγίδα στην οποία πέφτουμε συχνότατα οι εξεταστές, στην προσπάθεια που κάνουμε να εξετάσουμε το γνωστικό βάθος των υποψηφίων.

Η Ε.Ε.Φ.  και πάλι αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων, δίνοντας και άλλα πατήματα στους επικριτές των «επιστημονικών» ενώσεων, οι οποίες αποδεικνύονται, πολλάκις, συντεχνιακές με επιστημονική επίφαση.

Η κρίση της Ε.Ε.Φ.  είναι επιθετική, χωρίς να απαντά σε απλά ερωτήματα, όπως:

• Το πρώτο θέμα ήταν πάλι στα γνωστά επίπεδα γελοιότητας ή όχι; Ο τρόπος εξέτασής του ευνόησε και πάλι την αντιγραφή ή όχι;

• Το δεύτερο θέμα, δηλαδή ερωτήσεις κρίσεως (ο Θεός να τις κάνει, δηλαδή), πώς αλλιώς μπορεί να διατυπωθεί; Η πληθώρα των γραπτών, όπου οι εξεταζόμενοι επιλέγουν τη σωστή απάντηση, χωρίς καμία τεκμηρίωση(!) τι αποδεικνύει; Είναι, εν τέλει , αυτός ο τρόπος εξέτασης απόδειξη της κριτικής ικανότητας του μαθητή;

• Το τρίτο θέμα, πώς πρέπει να είναι; Μια απλή επίδειξη της παπαγαλίας τύπων ή κάτι πιο ουσιαστικό;

• Το τέταρτο θέμα, το συνδυαστικό, τι προαπαιτούμενες γνώσεις και ικανότητες απαιτεί;

• Σε ένα διαγώνισμα τελικών εξετάσεων, των πλέον ανταγωνιστικών, τί θέλουμε να δούμε, τελικά, από τους υποψηφίους; Πώς θα κριθούν οι καλύτεροι από τους μέτριους, οι οποίοι και εδώ έχουν γίνει ο μεγάλος βραχνάς; Πώς είναι δυνατόν ένα ερώτημα επιπέδου πρώτης λυκείου, και μάλιστα μετρίου επιπέδου, να είναι απόρθητο φρούριο από «καλά» προετοιμασμένους υποψηφίους;

• Πώς δικαιολογείται αυτή η απίστευτη πληθώρα εικοσαριών στη Φυσική στα τετράμηνα (τα λύκειά μας γέμισαν με Νεύτονες και Αϊνστάιν), ενώ στις εξετάσεις οι αριστούχοι είναι ελαχιστότατοι; Τι δεν κάνουν καλά οι φυσικοί (και όχι μόνο αυτοί, για να μην παρεξηγηθούμε) στην τάξη; Γιατί ο μαθητής να έχει την ψευδαίσθηση ότι αξίζει πολύ περισσότερο από αυτό που μπορεί;

• Γιατί τα σχολεία λειτουργούν, τελικά, ως κακέκτυπα των φροντιστηρίων, που έχουν αλώσει, πλέον, την παιδεία, καθορίζοντας το πως και το τι, και δεν λειτουργούν ως χώροι παιδείας;

• Τελικά, θέλουμε να επιλέγουμε τους καλύτερους ή όχι; Είναι τυχαίο που έχουμε τόσους αιώνιους φοιτητές στα ανώτατα ιδρύματα, τους οποίους πάλι χαϊδεύουμε, μην πάθει η ψυχολογία τους;

Συμπέρασμα; Ο φυγόπονος ή ο απαίδευτος τιμάται το ίδιο ή και περισσότερο από το φιλότιμο μαθητή, γιατί οι συνδικαλιστές της κακιάς ώρας θέλησαν να το παίξουν τιμητές της Φυσικής.
Και ως γνωστόν, δεν μπορεί ένα λάθος (μικρό, που κανένας μαθητής δεν εμποδίστηκε από αυτό να ψάξει την ορθή λύση), να διορθώνεται με ένα ακόμα μεγαλύτερο λάθος.
 
Μιχάλης Πετρόπουλος
Φυσικός
 alfavita

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου