Μαγεύτηκε ο ΓΑΠ από το βασίλειο των φοροφυγάδων

«Ελβετία της Κεντρικής Αμερικής» χαρακτήρισε χθες ο τέως πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου την Κόστα Ρίκα του γνωστού από τις κατηγορίες για σκάνδαλα με εταιρίες τηλεπικοινωνιών πρώην προέδρου Χοσέ Μαρία Φιγκέρες. Σημειώνεται ότι η χώρα περιλαμβάνεται σε λίστα που έδωσε στη δημοσιότητα το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών όπου παρουσιάζονται οι 47 χώρες-φορολογικοί παράδεισοι, με τις οποίες δεν συνεργάζεται φορολογικά η Ελλάδα (!) κατόπιν σχετικής απόφασης. Συνεχίζοντας τις «διακοπές» του εκεί από την περασμένη Κυριακή, μαγεύτηκε τόσο από το εξωτικό περιβάλλον που για την ίδια την πατρίδα του, την οποία άλλοτε οραματιζόταν ως «Δανία του Νότου», χθες επιφύλαξε μόνο σύγκριση με τις μπανανίες της Λατινικής Αμερικής.

Εγκαινιάζοντας τις εργασίες του Συμβουλίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην Κόστα Ρίκα και έχοντας στο πλάι του την πρόεδρο της χώρας Λάουρα Τσιντσίγια, για την οποία είχε μόνο κομπλιμέντα να κάνει, ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε -επηρεασμένος προφανώς από την εσωκομματική μάχη στο
ΠΑΣΟΚ- ανοιχτές διαδικασίες στην εκλογή νέου προέδρου στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Ειδικότερα, για ένα θέμα που χαρακτήρισε κρίσιμο για τον ίδιο -και πώς αλλιώς, αφού κάνει τα πάντα για να παραμείνει στην προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς- ζήτησε η εκλογή του προέδρου και του γενικού γραμματέα της οργάνωσης να γίνει με ανοιχτές εκλογές στο επικείμενο συνέδριο στη Νότια Αφρική. Ο ακριβής χρόνος αυτού δε αναμένεται -κατά πληροφορίες της «δημοκρατίας» από τη Σοσιαλιστική Διεθνή- να αποφασιστεί στην Κόστα Ρίκα, κάτι που ενισχύει τις πληροφορίες περί προσπάθειας του Γ. Παπανδρέου να φέρει νωρίτερα τον χρόνο εκλογής νέου προέδρου, μπας και προλάβει να λάβει μέρος ως πρόεδρος σοσιαλιστικού κόμματος, εφόσον έτσι προσδιορίζεται το ΠΑΣΟΚ, και όχι ως πρόταση ενός τέτοιου.

Στην ομιλία του χθες ο κ. Παπανδρέου δεν παρέλειψε να στοχοποιήσει τη Ν.Δ. και τη «συντηρητική Ευρώπη», την πρώτη κατηγορώντας τη για κακοδιαχείριση της οικονομίας, εκτίναξη του χρέους στην Ελλάδα και δημιουργία των προϋποθέσεων τάχα για την προσφυγή μας στη βοήθεια των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ, τη δεύτερη ότι «απέτυχε να μας προστατέψει». Βάζοντας άλλη μια φορά στο στόχαστρο τις αγορές και κηρύσσοντας τον πόλεμο της πολιτικής εναντίον τους, έκανε λόγο για λιτότητα που σκοτώνει την Ευρώπη και επανέφερε τις προτάσεις του για φόρο στις χρηματιστηριακές συναλλαγές. Ανέδειξε τις αρχές της ισότητας και της δικαιοσύνης, ως να αφορούν μόνο τη Σοσιαλιστική Διεθνή, και σημείωσε τους αγώνες της για τη Δημοκρατία και το περιβάλλον.