Οι ευθύνες του Παπανδρέου για την φτωχοποίηση των Ελλήνων πολιτών

Τα δύο χρόνια που μας οδήγησαν στον γκρεμό
Τεράστιες οι ευθύνες του Παπανδρέου για την φτωχοποίηση των Ελλήνων πολιτών
Από χθες τα ξημερώματα κι επίσημα είμαστε «κουρεμένοι». Το εάν είμαστε και φρέσκοι θα το δούμε τα επόμενα χρόνια. Το πιθανότερο είναι πως όλοι μας φεύγουμε για πρώτη φορά από κουρείο με τέτοια αγωνία και τόσο έντονο προβληματισμό. 
Σύμφωνα, λοιπόν, με το σχέδιο που συμφωνήθηκε στη Σύνοδο Κορυφής, η Ελλάδα το 2020 θα επιστρέψει στην αναλογία 120% του ΑΕΠ σε ότι αφορά το δημόσιο χρέος από 164% που είναι τώρα.Δηλαδή το 2020 θα επιστρέψουμε στα επίπεδα του 2009. Τότε που ο Κ. Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία στον Γ. Παπανδρέου με το ΑΕΠ να είναι στο 127% σε αναλογία με το δημόσιο χρέος.
Κι εδώ εγείρονται μία σειρά από ερωτήματα που οφείλει η κυβέρνηση και προσωπικά ο Γ. Παπανδρέου να απαντήσει προς τους πολίτες της χώρας.
Τι έφταιξε και σε δύο χρόνια είχαμε την τεράστια αύξηση του ΑΕΠ από 127 σε 164%;
Ποιος ευθύνεται για την κάτω βόλτα της ελληνικής οικονομίας;
Πως είναι δυνατόν με τόσα μέτρα λιτότητας και τόσες περικοπές να μειωθεί ελάχιστα το έλλειμμα και να αυξηθεί το χρέος;
Τα ερωτήματα αυτά δεν προέρχονται από οικονομικούς αναλυτές, ή γνώστες της οικονομικής επιστήμης, αλλά από τον απλό κόσμο που επί δύο χρόνια όχι μόνο απλά βάζει πλάτη, αλλά έχει θυσιαστεί και δεν βλέπει φως στο τούνελ.
Και τα ερωτήματα συνεχίζονται από τον απλό κόσμο ο οποίος ανησυχεί για το τι θα συμβεί την επόμενη δεκαετία τώρα μετά την απαλλαγή του μισού ελληνικού χρέους. Και τα νέα ερωτήματα είναι:
Πως είμαστε βέβαιοι, ότι το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί και θα επιστρέψουμε στο 120% του ΑΕΠ;
Μέχρι τότε ποια θα είναι η αγοραστική δύναμη του μέσου πολίτη;
Ποιοι θα είναι οι μισθοί, πως θα έχει αντέξει στη φτώχια και την κακουχία ο κάθε πολίτης;
Ποιες ευκαιρίες θα έχουν οι νεώτεροι για να μπουν στην αγορά εργασίας;
Θα μπορούν οι Έλληνες να ορίζουν τη μοίρα τους, ή όλα θα εξαρτώνται από τις ξένες δυνάμεις, οι οποίες ετοιμάζονται για μαζική απόβαση;
Ποιος ο ρόλος των Ελλήνων στις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν όχι μόνο το 2020, αλλά κι ενδιάμεσα;
Όλα αυτά είναι στο σκοτάδι, καθώς η εκλεγμένη κυβέρνηση αποφεύγει να μιλήσει με ειλικρίνεια κι ευθαρσώς στους πολίτες, αλλά ενδιαφέρεται πρώτιστα για μυστικές επαφές.
Όπως, λοιπόν, γίνεται αντιληπτό και από τον πλέον αδαή, η συμφωνία της Συνόδου Κορυφής για το κούρεμα του ελληνικού χρέους δεν έχει μόνο γκρίζες ζώνες, αλλά όλη η συμφωνία είναι γκρίζα και θα τολμήσω να πω ότι είναι επιζήμια για την χώρα μας.
Κι αυτό διότι δεν εξασφαλίζει το μέλλον σε ότι αφορά την καθημερινότητα των πολιτών. Και δεν μιλάμε για τις μεταρρυθμίσεις, που είναι αναγκαίες, αλλά για το πώς θα εξελιχθεί η καθημερινότητα του πολίτη. 
Για το εάν θα μπορεί να έχει δουλειά, για το πώς θα επιτευχθεί η δραστική μείωση της ανεργίας. 
Για το εάν θα υπάρξει ανάπτυξη, ή απλά θα έχουμε κάθε τρεις και λίγο νέα χαράτσια. 
Για το πώς θα εξελιχθεί η ποιότητα ζωής του λαού.
Για όλα αυτά τα σημαντικά ζητήματα δεν υπάρχει καμία απολύτως ενημέρωση. Δεν υπάρχει σαφέστατο πρόγραμμα για όλα όσα πρέπει να γίνουν. 
Το μόνο που αναφέρεται ρητά είναι ο τρόπος για τις αποκρατικοποιήσεις, για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Ουσιαστικά οι ξένοι όπως έχουμε αναφέρει πλειστάκις ενδιαφέρονται να αναλάβουν την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, ή πιο λαϊκά να μοιράσουν τα ιμάτια της χώρας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα.
Κι αυτό το επέτυχαν. Η Ελλάδα διαμελίζεται σε ότι αφορά τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές. Οι μεγάλες δυνάμεις μοιράζουν τα φιλέτα κι αφήνουν σε εμάς τον κατιμά. Οι άλλοι θα έχουν το πάνω χέρι στην αξιοποίηση της περιουσίας μας κι εμείς θα βλέπουμε το πώς θα πλουτίζουν σε βάρος μας. 
Εάν αυτό εσείς το βλέπετε για επιτυχημένη συμφωνία τότε ποια θα ήταν η αποτυχημένη; Απλά επιβεβαιώθηκε ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει ξεγράψει από το λεξικό της την διαπραγμάτευση.

elpida