Ο μύθος του ελληνικού δημοσίου είναι έτοιμος να τελειώσει! Άρση της μονιμότητας για τους νεοδιοριζόμενους!

Όπως βλέπετε όλοι σας, από εδώ και στο εξής τα πάντα θα αλλάξουν στην Ελλάδα (ναι θα υπάρξουν και άλλα ακόμα και αν νομίζετε ότι τα χειρότερα πέρασαν) είτε προς το καλό είτε προς το κακό, αυτό θα το κρίνετε εσείς.

Ερχόμαστε λοιπόν στον μύθο του ελληνικού δημοσίου με την γνωστή φράση σε όλους, "μπες παιδί μου στο....
δημόσιο να είσαι μόνιμος και βρέξει χιονίσει τα λεφτά στην τσέπη".Ούτε λεφτά λοιπόν στην τσέπη αφού πρώτος μισθός για νεοδιοριζόμενο θα είναι 670 ευρώ (κρατάω και μια πισινή γιατί προβλέπω και χαμηλότερους μισθούς) αλλά ούτε και μόνιμος τώρα πια μετά την τροπολογία που ετοιμάζεται να περάσει η κυβέρνηση.

Το πράγμα έχει ως εξής: Οι νεοδιοριζόμενοι δεν θα μονιμοποιούνται αυτοδικαίως αλλά μόνο μετά από θετική κρίση που θα την αναλάβει κάποιο υπηρεσιακό συμβούλιο, που θα μετρήσει την αποδοτικότητα, τις προσωπικές ικανότητες και τη μέχρι στιγμής συμπεριφορά του υπαλλήλου.

Είμαστε εντάξει ως εδώ; Πάμε να πούμε και εν συντομία μερικά από τα πράγματα που θα πρέπει να ξεχάσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και αυτοί που σκέφτονται να μπουν στο Δημόσιο:

Πρώτα απ'όλα όπως θα έχετε ήδη ακούσει καταργούνται όλα τα επιδόματα εκτός από τρία (οικογενειακό, το οποίο αφορά πλέον μόνο την ύπαρξη τέκνων και όχι επίδομα γάμου, τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας, καθώς και τα επιδόματα παραμεθόριων περιοχών και επικίνδυνης-ανθυγιεινής εργασίας). Για πρώτη φορά δεν ισχύει το επίδομα γάμου, αλλά το νέο ζευγάρι στο Δημόσιο παίρνει επίδομα μόνο με την απόκτηση παιδιού.

Θα δημιουργηθεί ποσοστό στις προαγωγές με μεγάλο συνωστισμό υπαλλήλων μεταξύ δεύτερου και τρίτου βαθμού. Στελέχη της διοίκησης είτε ικανά είτε με προσδοκίες για κάποια ανέλιξη στην ιεραρχία θα παραμείνουν σ' αυτή τη "δεξαμενή" για χρόνια.

Θα δοθεί ιδιαίτερα σημαντικός ρόλος στα υπηρεσιακά συμβούλια, στα οποία δεν συμμετέχουν πλέον οι συνδικαλιστές (για να κάνουν τα στραβά μάτια στα ατοπήματα των συναδέλφων τους), θα συνεχίζουν όμως τα μέλη αυτών των συμβουλίων να διορίζονται στην πλειονότητά τους από το πολιτικό σύστημα. Αναρωτιέμαι ποιος θα εγγυάται την ανεξάρτητη λειτουργία αυτών των συμβουλίων όταν συγκροτούνται από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και όταν τα κριτήρια είναι κομματικά, συντεχνιακά, πελατειακά;

Και βέβαια μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε και τον θεσμό του ΑΣΕΠ τον οποίο ουσιαστικά θα μειώσουν σε σημασία καθώς τα αντικειμενικά κριτήρια και μετρήσιμα προσόντα που θα οδηγούσαν τους υπαλλήλους της εφεδρείας στην επανάκαμψη στο Δημόσιο σε θέσεις που θα ήταν ίσως περισσότερο χρήσιμοι δεν θα υπάρχουν. Πρώτον, διότι μόνον ένας στους δέκα θα μπορεί να συμμετέχει σε προσλήψεις τακτικού προσωπικού και δεύτερον, διότι οι προσλήψεις τα επόμενα χρόνια θα είναι μηδενικές έως ελάχιστες. Αρα οι υπάλληλοι της εφεδρείας έχουν μπροστά τους τη δυνατότητα της μερικής απασχόλησης και υπό προϋποθέσεις (μόνον 30%) μπορούν να καταλάβουν θέσεις συμβασιούχων ορισμένου χρόνου.